Znaczenie wybranych metod konserwacji i restauracji malarstwa na pod¬łożach płóciennych oraz ich rola w kształceniu konserwatorów dzieł sztuki w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
{"title":"Znaczenie wybranych metod konserwacji i restauracji malarstwa na pod¬łożach płóciennych oraz ich rola w kształceniu konserwatorów dzieł sztuki w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie","authors":"Joanna Dziduch, Aneta Tkaczyk-Zjawińska, Joanna Czernichowska, Diana Kułakowska, Łukasz Wójtowicz","doi":"10.15503/onis2022.309.324","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Wprowadzenie. Program kształcenia na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki zakłada przekazanie studentom wiedzy dotyczącej szeroko rozumianych zagadnień konserwatorskich, zarówno teoretycznych, jak i metod praktycznych.\nCel. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie znaczenia wybranych metod stosowanych w konserwacji i restauracji obrazów na podobraziach płóciennych. Tekst zakłada przedstawienie roli omawianych metod w kształceniu konserwatorów dzieł sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.\nMateriały i metody. W celu ukazania charakterystyki kształcenia konserwatorów dzieł sztuki, autorki opisują program kształcenia obowiązujący na Wydziale Konserwacji, w Pracowni Konserwacji i Restauracji Malarstwa na Podłożach Ruchomych II. W artykule wyróżniono główne metody identyfikacyjne oraz podstawowe założenia metodyki konserwatorskiej, a także wskazano ich znaczenie w procesie dydaktycznym. Ponadto artykuł szczegółowo opisuje zastosowanie dwóch metod analitycznych: kamery hiperspektralnej i mikroskopu HIROX oraz urządzenia der Trecker służącego do reperacji podobrazi płóciennych, stosowanego przez studentów w trakcie zajęć.\nWyniki i wnioski. W artykule wykazano, że studenci Wydziału Konserwacji Dzieł Sztuki mają możliwość praktycznego i teoretycznego poznania nowoczesnej aparatury analitycznej oraz metodyki konserwatorskiej. Opisane wybrane metody konserwatorskie przyczyniają się do nabycia przez studentów umiejętności posługiwania się aparatem badawczym oraz stosowania rozwiązań adekwatnych do problemu konserwatorskiego.\nWartość poznawcza. Najważniejszą wartość poznawczą artykułu stanowi ukazanie konserwacji dzieł sztuki jako dziedziny interdyscyplinarnej oraz wykazanie znaczenia aparatu badawczo-naukowego w procesie kształcenia studentów. Zaprezentowane rozważania teoretyczne poparto opisami wykorzystania wybranych metod w trakcie konserwacji oryginalnych obrazów.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"9 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Ogrody Nauk i Sztuk","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.15503/onis2022.309.324","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Wprowadzenie. Program kształcenia na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki zakłada przekazanie studentom wiedzy dotyczącej szeroko rozumianych zagadnień konserwatorskich, zarówno teoretycznych, jak i metod praktycznych.
Cel. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie znaczenia wybranych metod stosowanych w konserwacji i restauracji obrazów na podobraziach płóciennych. Tekst zakłada przedstawienie roli omawianych metod w kształceniu konserwatorów dzieł sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Materiały i metody. W celu ukazania charakterystyki kształcenia konserwatorów dzieł sztuki, autorki opisują program kształcenia obowiązujący na Wydziale Konserwacji, w Pracowni Konserwacji i Restauracji Malarstwa na Podłożach Ruchomych II. W artykule wyróżniono główne metody identyfikacyjne oraz podstawowe założenia metodyki konserwatorskiej, a także wskazano ich znaczenie w procesie dydaktycznym. Ponadto artykuł szczegółowo opisuje zastosowanie dwóch metod analitycznych: kamery hiperspektralnej i mikroskopu HIROX oraz urządzenia der Trecker służącego do reperacji podobrazi płóciennych, stosowanego przez studentów w trakcie zajęć.
Wyniki i wnioski. W artykule wykazano, że studenci Wydziału Konserwacji Dzieł Sztuki mają możliwość praktycznego i teoretycznego poznania nowoczesnej aparatury analitycznej oraz metodyki konserwatorskiej. Opisane wybrane metody konserwatorskie przyczyniają się do nabycia przez studentów umiejętności posługiwania się aparatem badawczym oraz stosowania rozwiązań adekwatnych do problemu konserwatorskiego.
Wartość poznawcza. Najważniejszą wartość poznawczą artykułu stanowi ukazanie konserwacji dzieł sztuki jako dziedziny interdyscyplinarnej oraz wykazanie znaczenia aparatu badawczo-naukowego w procesie kształcenia studentów. Zaprezentowane rozważania teoretyczne poparto opisami wykorzystania wybranych metod w trakcie konserwacji oryginalnych obrazów.