NABIERANIE MOCY WIĄŻĄCEJ PRZEZ „SOFT LAW”

Abstract

Tematem artykułu jest nabieranie mocy wiążącej przez sof law. Natomiast celem artykułu jest identyfikacja oraz ocena sposobów nabierania przez miękkie prawo mocy wiążącej. W problemie badawczym zdefiniowano pytanie: Jak miękkie prawo nabiera mocy wiążącej? Soft law rozumiane jako swoiste zobowiązanie polityczne często okazuje się równie skuteczne, jak normy typu hard law. Niewątpliwie na taki stan rzeczy wpływa aspekt, że miękkie prawo w ujęciu międzynarodowym posiada tendencję do tzw. twardnienia. W wyniku przeprowadzonej analizy wnioskuję, że soft law nabiera mocy wiążącej poprzez wolę stron lub praktykę w podejściu do materii regulowanej miękkim prawem. Proces twardnienia soft law zachodzi w szczególności w dwóch wymiarach. Po pierwsze, kiedy przyjęcie aktu prawa miękkiego jest pierwszym krokiem w procesie zawarcia wiążącego aktu prawa międzynarodowego, w którym to akcie następuje odwoływanie się do zasad oraz standardów zawartych w poprzedzających go źródłach prawa miękkiego. Po drugie, akty prawa miękkiego mogą zmienić bądź wpłynąć na dotychczasową praktykę w taki sposób, by przełożyć się na powstanie nowego prawa zwyczajowego w ujęciu międzynarodowym. Soft law może również stanowić wzór dla ustawodawstwa krajowego, a tym samym stać się regulacją prawnie wiążącą wewnętrznie, pozostając prawem miękkim na arenie międzynarodowej.