Granice eksplicytacji i implicytacji w przekładzie tekstów prawa

Abstract

Wierność w przekładzie tekstów prawa jest nadrzędnym kryterium jakościowym. Do jej skrupulatnego zachowania obliguje polski Kodeks Zawodowy Tłumacza Przysięgłego. Natomiast z perspektywy norm preskryptywnych w języku docelowym i zasad ekwiwalencji tekstowo-normatywnej dodawanie lub opuszczanie określonych elementów tekstu może być wręcz obligatoryjnym działaniem translacyjnym. Artykuł omawia wybrane konteksty, w  których wymienione procedury znajdują swoje uzasadnione zastosowanie.