UMOWY SPADKOWE W EDYKCIE JUSTYNIANA 'DE ARMENIORUM SUCCESSIONE' Z 535 R.

Abstract

Prawo justyniańskie zawiera wiele świadectw wykorzystywania umów w sprawach dotyczących następstwa prawnego mortis causa. Jednym z przykładów jest mało znany Edykt Justyniana z 535 r. De Armeniorum successione. Edykt wydany został w celu politycznej i prawnej integracji Armenii z Cesarstwem, tak ważnej wobec stałego wówczas zagrożenia ze strony Sassanidów. Na marginesie głównych postanowień edykt zawiera wzmiankę o stosowaniu ugód, którymi nota  bene skutecznie modyfikowano testamentowy porządek dziedziczenia już od okresu klasycznego, oraz o enigmatycznych „innych pacta”. Pozostałe źródła prawne mogą zawierać wskazówki, jakie porozumienia spadkowe miał na myśli cesarz Justynian. Wydaje się, że Ed. 3, potwierdzając lokalną praktykę prawną, wskazuje jednocześnie na jej podobieństwo do niezależnie wykształconej praktyki stosowania prawa rzymskiego w tym zakresie.