Kooperacyjny styl kierowania w służbach mundurowych na przykładzie funkcjonariuszy Straży Granicznej

Abstract

Obecnie niemożliwe jest rozumienie organizacji działających w sferze bezpieczeństwa oraz współczesne zarządzanie nimi bez uwzględniania kategorii współdziałania. Sprawność działania oznacza dziś  korzystanie z pojawiających się w otoczeniu szans oraz niwelowanie zagrożeń; to taka cecha działania, która łączy się z realizacją klasycznych funkcji zarządzania poprzez różnego rodzaju zależności, ze szczególnym uwzględnieniem koordynacji działań dla realizacji wspólnego celu. Niezbędna jest w tym względzie rola kierownicza. W formacjach mundurowych rola przywódcy jest o wiele bardziej skomplikowana, niż w sektorze prywatnym. Czy można w nich mówić o stylu kooperacyjnym i czy jest on zależny od płci? Rozwinięcie wspomnianego problemu stanowi przedmiot niniejszego tekstu.