Wiederholungsfiguren in der Übersetzung Figures of repetition in translation

Abstract

Artykuł ma na celu przyjrzenie się problemom przekładu figur powtórzenia obecnych w tekstach. W oparciu o łotmanowskie rozróżnienie między pierwotnym i sekundarnym systemem modelującym wartość powtórzeń w tekście zależeć będzie od przyporządkowania do jednego z systemów. Tylko w drugim przypadku powtórzenia nie zostaną obciążone winą redundancji, lecz mają szansę zyskać uznanie jako pełnoprawne środki artystyczne. Czy to na płaszczyźnie fonologicznej, morfologicznej, składniowej czy leksykalnej przydatnym okazuje się perspektywa semiotyczna, zarówno w odniesieniu do samych powtórzeń, jak również procesu przekładu.