{"title":"Postrzeganie pracy aktorskiej wśród osób do 35. roku życia","authors":"Agata Dziegieć","doi":"10.15503/onis2023.76.86","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Abstrakt \nCel badań: Celem badania było przyjrzenie się temu, w jaki sposób osoby młode do 35 roku życia postrzegają pracę aktorską rozumianą jako działania artystyczne podejmowane przez twórców podczas grania w filmie, teatrze lub serialu. \nMetoda badań: Skonstruowano kwestionariusz, w który, zastosowano dyferencjał semantyczny Osgooda (1952).Osoby badane decydowały w odniesieniu do każdej z 20 dwubiegunowych skal, które z przeciwstawnych określeń lepiej opisuje pracę aktorską. Respondenci określali swój stosunek do podanych stwierdzeń, wybierając jedną z wartości liczbowych na sześciostopniowej skali Likerta. \nWyniki badań: Wymiary, który uzyskały najwyższą zgodność wśród osób badanych to: twórcza – odtwórcza, beztroska – stresująca, dostępna dla niektórych – dostępna dla każdego, lekka – ciężka, nudna – ciekawa, artystyczna – rzemieślnicza, zwyczajna – wyjątkowa, istotna społecznie – społecznie nieistotna. Ponad 50% osób badanych uznało, że pracę aktorską lepiej lub znacznie lepiej opisują określenia takie jak: twórcza, stresująca, dostępna dla niektórych, ciężka, ciekawa, artystyczna, wyjątkowa, istotna społecznie. Pozostałe wymiary charakteryzowały się większą rozbieżnością wyników. \nWnioski: Współczesna kultura, w której szeroko obecne są środki masowego przekazu takie jak telewizja, czy platformy streamingowe, stwarza nowe przestrzenie do funkcjonowania pracy aktorskiej. Wśród badań nad aktorstwem na gruncie polskim brakuje danych, które pokazywałyby jaki status społeczny ma obecnie praca aktorek i aktorów. Przedstawione badanie jest pierwszym, które podejmuje próbę odkrycia i przedstawienia obrazu pracy aktorskiej wśród osób młodych mieszkających w Polsce. ","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"7 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Ogrody Nauk i Sztuk","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.15503/onis2023.76.86","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Abstrakt
Cel badań: Celem badania było przyjrzenie się temu, w jaki sposób osoby młode do 35 roku życia postrzegają pracę aktorską rozumianą jako działania artystyczne podejmowane przez twórców podczas grania w filmie, teatrze lub serialu.
Metoda badań: Skonstruowano kwestionariusz, w który, zastosowano dyferencjał semantyczny Osgooda (1952).Osoby badane decydowały w odniesieniu do każdej z 20 dwubiegunowych skal, które z przeciwstawnych określeń lepiej opisuje pracę aktorską. Respondenci określali swój stosunek do podanych stwierdzeń, wybierając jedną z wartości liczbowych na sześciostopniowej skali Likerta.
Wyniki badań: Wymiary, który uzyskały najwyższą zgodność wśród osób badanych to: twórcza – odtwórcza, beztroska – stresująca, dostępna dla niektórych – dostępna dla każdego, lekka – ciężka, nudna – ciekawa, artystyczna – rzemieślnicza, zwyczajna – wyjątkowa, istotna społecznie – społecznie nieistotna. Ponad 50% osób badanych uznało, że pracę aktorską lepiej lub znacznie lepiej opisują określenia takie jak: twórcza, stresująca, dostępna dla niektórych, ciężka, ciekawa, artystyczna, wyjątkowa, istotna społecznie. Pozostałe wymiary charakteryzowały się większą rozbieżnością wyników.
Wnioski: Współczesna kultura, w której szeroko obecne są środki masowego przekazu takie jak telewizja, czy platformy streamingowe, stwarza nowe przestrzenie do funkcjonowania pracy aktorskiej. Wśród badań nad aktorstwem na gruncie polskim brakuje danych, które pokazywałyby jaki status społeczny ma obecnie praca aktorek i aktorów. Przedstawione badanie jest pierwszym, które podejmuje próbę odkrycia i przedstawienia obrazu pracy aktorskiej wśród osób młodych mieszkających w Polsce.