Manumissio inter amicos w świetle komedii Plauta

Abstract

Artykuł dotyczy nieformalnego sposobu wyzwolenia niewolnika, jakim była manumissio inter amicos. Słabo wykorzystanym źródłem poznania tej instytucji wydają się komedie Plauta. Wynika z nich, że właściciel wyrażał w formie imperatywnej chęć wyzwolenia, natomiast amici, czyli świadkowie, potwierdzali swoją obecność i gotowość poświadczenia wyzwolenia, mówiąc, że cieszą się z otrzymanej przez niewolnika wolności.