KSZTAŁTOWANIE I REALIZACJA POLITYKI MIESZKANIOWEJ POPRZEZ ADMINISTROWANIE GMINNYM ZASOBEM NIERUCHOMOŚCI MIESZKANIOWYCH

Abstract

WPROWADZENIE. Najbliższą społeczeństwu jest gmina – najniższy szczebel w strukturze jednostek samorządu terytorialnego. W poniższej pracy rozpatrywana jest lokalna polityka mieszkaniowa na terenie gminy Mogilno. Celem pracy jest przedstawienie wybranych problemów społeczno-ekonomicznych związanych z gospodarowaniem gminnymi nieruchomościami mieszkaniowymi oraz analiza stanu gminnego zasobu mieszkaniowego na przykładzie wybranej gminy. METODY. Podstawową metodą badawczą jest metoda opisowa i metoda porównań w czasie. Wykorzystano również między innymi wskaźniki struktury, a dla prezentacji danych zestawienia tabelaryczne oraz wykresy. W badanej gminie na podstawie Raport o stanie gminy Mogilno za 2016–2020 rr., zaobserwowano że wiek nieruchomości wchodzących w skład zasobu gminnego kształtuje na poziomie 40 lat i więcej, a strategia gminy skupia się przede wszystkim na utrzymaniu go w dobrym stanie technicznym. WYNIKI. Z uwagi na duże wiek zasobu wymaga on dużych nakładów finansowych i przemyślanych działań. Największy problem stanowi zadłużenie lokatorów wpływający na płynność finansową zakładu budżetowego zarządzającego zasobem gminnym lokali mieszkalnych. WNIOSKI. Wnioski skupiają się na wskazaniu optymalnego kierunku wykorzystania posiadanych zasobów mieszkaniowych i realizacji w sposób optymalny lokalnej polityki mieszkaniowej. Osiąganie natychmiastowych efektów jest nieosiągalne bowiem z uwagi na charakter dobra jakim jest mieszkanie. Dla ekonomistów mieszkanie stanowi towar na rynku. Przy zakupie mieszkania decydujące znaczenie ma cena, co niekoniecznie wiąże się z ich jakością. Mieszkanie dostosowane do potrzeb rodziny pozwala na jej prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. SŁOWA KLUCZOWE: administrowanie publiczne; lokalna polityka mieszkaniowa; potrzeby mieszkaniowe.