{"title":"بررسی اثر اصلاح جیره غذایی بر وضعیت التهاب پوست زخمدار موشهای آزمایشگاهی نژاد C57BL/6","authors":"روزبه فلاحی, محمد اسلام پناه","doi":"10.22059/JVR.2020.296337.3017","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: تأمین کامل نیازهای غذایی موش نژاد C57BL/6 نقش مهمی در جلوگیری از بروز سندروم التهاب پوست زخمدار ایفا میکند. \nهدف: بررسی وضعیت التهاب پوست زخمدار در کلنی موشهای نژاد C57BL/6 و اقدام برای کاهش آن از طریق اصلاح جیره غذایی بود. \nروشکار: طی دوره دو ساله، کلنی موشهای نژاد C57BL/6 یک مرکز پرورش از نظر وجود این سندروم تحت بررسی قرار گرفتند. در سال اول، حیوانات از غذای فشرده موشهای غیر همخون و در سال دوم از جیره اصلاح شده بر اساس نیازهای غذایی این موش همخون استفاده کردند. \nنتایج: در سال اول میانگین تعداد نوزادان متولد شده در هر زایمان موشهای ماده، 3 سر و در سال دوم 6 سر بود. میزان تلفات نوزادان در سال اول 75 درصد و در سال دوم صفر بود. تعداد کل موشهای باقیمانده در کلنی، در سال اول 220 سر و در سال دوم به 1100 سر افزایش پیدا کرد. از نظر علائم، در سال اول 40 درصد موشهای بالغ به این سندروم مبتلا شدند. موریختگیها بیشتر در پشت گردن و پشت بدن بود و شدت علائم از ملایم تا شدید مشاهده گردید. تلفات حتی در موارد شدید مشاهده نشد و بهبودی آنها خود به خودی ولی بسیار کند بود. در کالبدگشایی، علائم بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل و نیز بزرگی طحال و کبد مشاهده شد. در آزمایشات هیستوپاتولوژی زخمهای پوستی، تجمع سلولهای التهابی و اسفنجی شدن سلولهای شاخی مشاهده گردید. در نمونههای غدد لنفاوی، طحال و کبد، تغییرات پاتولوژیکی از تجمع سلولهای التهابی تا نکروز مشاهده شد. در سال دوم، تعداد مبتلایان کاهش چشمگیری داشته و به 2 درصد رسید. شدت علائم خفیف و روند بهبود یافتگی آنها سریعتر از سال قبل بود. \nنتیجهگیری نهایی: با تأمین کامل نیازهای غذایی موش آزمایشگاهی نژاد C57BL/6 میتوان به میزان قابل توجهی از بروز سندروم التهاب پوست زخمدار جلوگیری کرد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":1.5000,"publicationDate":"2021-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","FirstCategoryId":"97","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.296337.3017","RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q2","JCRName":"VETERINARY SCIENCES","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
زمینۀ مطالعه: تأمین کامل نیازهای غذایی موش نژاد C57BL/6 نقش مهمی در جلوگیری از بروز سندروم التهاب پوست زخمدار ایفا میکند.
هدف: بررسی وضعیت التهاب پوست زخمدار در کلنی موشهای نژاد C57BL/6 و اقدام برای کاهش آن از طریق اصلاح جیره غذایی بود.
روشکار: طی دوره دو ساله، کلنی موشهای نژاد C57BL/6 یک مرکز پرورش از نظر وجود این سندروم تحت بررسی قرار گرفتند. در سال اول، حیوانات از غذای فشرده موشهای غیر همخون و در سال دوم از جیره اصلاح شده بر اساس نیازهای غذایی این موش همخون استفاده کردند.
نتایج: در سال اول میانگین تعداد نوزادان متولد شده در هر زایمان موشهای ماده، 3 سر و در سال دوم 6 سر بود. میزان تلفات نوزادان در سال اول 75 درصد و در سال دوم صفر بود. تعداد کل موشهای باقیمانده در کلنی، در سال اول 220 سر و در سال دوم به 1100 سر افزایش پیدا کرد. از نظر علائم، در سال اول 40 درصد موشهای بالغ به این سندروم مبتلا شدند. موریختگیها بیشتر در پشت گردن و پشت بدن بود و شدت علائم از ملایم تا شدید مشاهده گردید. تلفات حتی در موارد شدید مشاهده نشد و بهبودی آنها خود به خودی ولی بسیار کند بود. در کالبدگشایی، علائم بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل و نیز بزرگی طحال و کبد مشاهده شد. در آزمایشات هیستوپاتولوژی زخمهای پوستی، تجمع سلولهای التهابی و اسفنجی شدن سلولهای شاخی مشاهده گردید. در نمونههای غدد لنفاوی، طحال و کبد، تغییرات پاتولوژیکی از تجمع سلولهای التهابی تا نکروز مشاهده شد. در سال دوم، تعداد مبتلایان کاهش چشمگیری داشته و به 2 درصد رسید. شدت علائم خفیف و روند بهبود یافتگی آنها سریعتر از سال قبل بود.
نتیجهگیری نهایی: با تأمین کامل نیازهای غذایی موش آزمایشگاهی نژاد C57BL/6 میتوان به میزان قابل توجهی از بروز سندروم التهاب پوست زخمدار جلوگیری کرد.
期刊介绍:
The Onderstepoort Journal of Veterinary Research, is the official publication of the Onderstepoort Veterinary Institute. While it considers submissions from any geographic region, its focus is on Africa and the infectious and parasitic diseases and disease vectors that affect livestock and wildlife on the continent.