چالش فرم و محتوا در اقتباس نمایشی از داستانهای مرکب با تمرکز بر دو اثر: «مد و مه» و «تابستان همانسال»

Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals Pub Date : 2021-07-26 DOI:10.22059/JLCR.2021.312291.1566

فرشته پایدارنوبخت, محمدجعفر یوسفیان کناری

{"title":"چالش فرم و محتوا در اقتباس نمایشی از داستانهای مرکب با تمرکز بر دو اثر: «مد و مه» و «تابستان همانسال»","authors":"فرشته پایدارنوبخت, محمدجعفر یوسفیان کناری","doi":"10.22059/JLCR.2021.312291.1566","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"اقتباس نمایشی از ادبیات روایی، همواره یکی از مهم‌ ترین مباحث چالش‌‌ برانگیز پیش‌ روی نویسندگان بوده است. این چالش در دورۀ مدرن و پسامدرن که سبک‌های ادبی در شکل‌ های متنوع‌ تری پدید آمد و تمایل برای دستمایه‌ قرار دادن آثار ادبی در سینما و تئاتر بیشتر شد، زمینه‌ای مهم برای پژوهش‌ های ادبی و نظریه‌ پردازی فراهم آورد. در این جستار کوشش شده به مطالعۀ‌ راهکاری جهت اقتباس از داستان‌ های مرکب پرداخته شود با این پرسش که چالش‌ های اصلی اقتباس از داستان‌ های مرکب چیست و چگونه می‌توان قرائتی نمایشی از این ژانر ادبی داشت. گمان بر این است بهره‌گیری از نظریه‌ های نوین در زمینه ساخت‌ و فرم‌ نمایشی می‌ تواند راهگشا باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و داده‌ ها با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده است. الگوهای نظری مگی‌ دان و آن‌ موریس در زمینه‌ شناخت رمان مرکب و نظریات سام ‌اسمایلی در باب ساختارهای نوین نمایشی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد در چالش اقتباس از روایت‌ های ادبی مدرن، که زبان عنصر اصلی و مشترک میان متن ادبی و متن نمایشی است، کشف فرم‌ های تازه، راه‌ کاری مناسب خواهد بود. در این جستار کوشش شده به مطالعه ی راه کاری جهت اقتباس از داستان‌ های مرکب پرداخته شود با این پرسش که چالش‌ های اصلی اقتباس از داستان‌ های مرکب چیست و چگونه می‌ توان قرائتی نمایشی از این ژانر ادبی داشت. گمان بر این است بهره‌ گیری از نظریه‌های نوین در زمینه ساخت‌ و فرم‌ نمایشی می‌ تواند راه گشا باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و داده‌ ها با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده است. الگوهای نظری مگی‌ دان و آن‌ موریس در زمینه‌ ی شناخت رمان مرکب و نظریات سام ‌اسمایلی در باب ساختارهای نوین نمایشی مورد توجه قرار گرفته است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"5 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.312291.1566","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

اقتباس نمایشی از ادبیات روایی، همواره یکی از مهم‌ ترین مباحث چالش‌‌ برانگیز پیش‌ روی نویسندگان بوده است. این چالش در دورۀ مدرن و پسامدرن که سبک‌های ادبی در شکل‌ های متنوع‌ تری پدید آمد و تمایل برای دستمایه‌ قرار دادن آثار ادبی در سینما و تئاتر بیشتر شد، زمینه‌ای مهم برای پژوهش‌ های ادبی و نظریه‌ پردازی فراهم آورد. در این جستار کوشش شده به مطالعۀ‌ راهکاری جهت اقتباس از داستان‌ های مرکب پرداخته شود با این پرسش که چالش‌ های اصلی اقتباس از داستان‌ های مرکب چیست و چگونه می‌توان قرائتی نمایشی از این ژانر ادبی داشت. گمان بر این است بهره‌گیری از نظریه‌ های نوین در زمینه ساخت‌ و فرم‌ نمایشی می‌ تواند راهگشا باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و داده‌ ها با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده است. الگوهای نظری مگی‌ دان و آن‌ موریس در زمینه‌ شناخت رمان مرکب و نظریات سام ‌اسمایلی در باب ساختارهای نوین نمایشی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد در چالش اقتباس از روایت‌ های ادبی مدرن، که زبان عنصر اصلی و مشترک میان متن ادبی و متن نمایشی است، کشف فرم‌ های تازه، راه‌ کاری مناسب خواهد بود. در این جستار کوشش شده به مطالعه ی راه کاری جهت اقتباس از داستان‌ های مرکب پرداخته شود با این پرسش که چالش‌ های اصلی اقتباس از داستان‌ های مرکب چیست و چگونه می‌ توان قرائتی نمایشی از این ژانر ادبی داشت. گمان بر این است بهره‌ گیری از نظریه‌های نوین در زمینه ساخت‌ و فرم‌ نمایشی می‌ تواند راه گشا باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و داده‌ ها با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده است. الگوهای نظری مگی‌ دان و آن‌ موریس در زمینه‌ ی شناخت رمان مرکب و نظریات سام ‌اسمایلی در باب ساختارهای نوین نمایشی مورد توجه قرار گرفته است.

查看原文本刊更多论文

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals

自引率

0.00%

发文量