Geçici Bilinç Kaybıyla Başvuran Çocuk Olguların Retrospektif Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı , geçici bilinç kaybı (GBK) yakınması ile başvuran çocuk olguların tanılarının aydınlatılması, anamnez, etiyoloji, özgeçmiş ve soygeçmiş, fizik muayene ve laboratuvar bulgularının, tedavilerinin retrospektif değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Süleymen Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine GBK yakınmasıyla 1 Ağustos 2017-1 Şubat 2020 tarihleri arasında çocuk polikliniklerine başvuran hastalar dahil edildi, kaydedilen anamnezleri, fizik muayene bulguları detaylı olarak geriye dönük incelendi. Yapılan biyokimyasal laboratuvar incelemeleri, elektrokardiyografi (EKG), transtorasik ekokardiyografi (EKO), 24 saatlik ritm holter EKG, kraniyal manyetik rezonans (MR) görüntüleme, elektroensefalografi (EEG) retrospektif olarak tanıya ve tedaviye yönelik değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 110’u (%68.8) kız, 50’si (%31.2) erkek idi. Hastaların ortalama yaşı 11.4 (±4.8) idi. Hastaların geçirdikleri ortalama GBK sayısı 1.6 (±1.2) idi. Çalışmamızdaki hastaların %33’ü tekrarlayan GBK atakları ile başvurmuştu. Çalışmamızda GBK tanısına yönelik yapılan ileri incelemelerde en sık neden vazovagal senkop (VVS) (51 hasta, %31.9), ikinci olarak epilepsi/FK/AFK (febril konvülzyon/afebril konvülzyon) (41 hasta, %25.6), üçüncü olarak psikojenik senkop (28 hasta, %17.5 ) olarak saptanmıştır. Diğer nedenler de sırasıyla durumsal, katılma nöbeti, OH (ortostatik hipotansiyon), migren/SVO (serebrovasküler olay), kardiyojenik, BPPV (benign paroksizmal pozisyonel vertigo) olarak bulunmuştur. Hastalara yapılan biyokimyasal tetkikler, EKG, EKO, 24 saatlik ritm holter EKG, EEG, kraniyal MR incelemeleri analiz edildi ve değerlendirildi. Sonuç: GBK yakınmasıyla başvuran her hastadan ayrıntılı anamnez alınmalı, tam sistemik muayene yapılmalı ve EKG çekilmelidir. Kan testleri, EEG, EKO, nörogörüntüleme, 24 saatlik ritm holter EKG değerlendirmeleri ön tanıya yönelik istenmelidir.