Sokółka i Legnica jako przykłady nowych miejsc kultu religijnego we współczesnej Polsce. Prediagnoza etnologiczna

Abstract

Cuda eucharystyczne w Sokółce i Legnicy uczyniły z Polski przestrzeń wzmożonej aktywności religijnej. W tradycyjne ramy pielgrzymowania wpisany został popyt na intensywne przeżycie duchowe wywołane kontaktem z niezwykłymi artefaktami – krwawymi hostiami. Nowe miejsca święte odsłoniły, częściowo przynajmniej, stan polskiej religijności, pokazując wciąż istotną dla niej rolę czynnika tradycyjnego. Artykuł, bazując na badaniach autora przeprowadzonych w Sokółce i Legnicy, prezentuje refleksje i wnioski na temat powstania, rozwoju kultu i wpływu cudów eucharystycznych na mieszkańców, pielgrzymów i turystów. Narracja wykorzystuje opracowania z zakresu: antropologii, historii i teologii, a także dane empiryczne obejmujące rozmowy bezpośrednie i pozyskane w ich trakcie egodokumenty.