Nazwy własne w przestrzeni miejskiej jako problem przekładowy. Spojrzenie tłumacza praktyka i dydaktyka tłumaczenia

Abstract

Artykuł jest poświęcony nazwom własnym oznaczającym obiekty w przestrzeni miejskiej, różnie klasyfikowanym z punktu widzenia onomastyki (chrematonomastyki w szczególności), a także onomastyki przekładowej. Omawiając wybrane koncepcje translatoryczne, autorka podkreśla funkcje tekstowe tych nazw oraz sposoby oddawania ich w tekście przekładu (techniki tłumaczeniowe). Ponadto zwraca uwagę na stosunkowo nowe zjawiska w tym obszarze działań translatorskich i paratranslatorskich, na możliwe i postulowane zmiany zakresu stosowanych zabiegów, m.in. transliteracji angielskiej, przede wszystkim w odniesieniu do sfery mediów i przestrzeni publicznej. Ostatnia część tekstu jest opisem propozycji dydaktycznych z przykładami z języka rosyjskiego i polskiego.