BÜYÜLÜ GERÇEKÇİLİK VE POSTMODERN ANLATIM TEKNİKLERİ BAĞLAMINDA KAAN MURAT YANIK’IN BUTİMAR ROMANI

Abstract

Kaan Murat Yanık’ın ilk romanı olan ve 2015’te yayımlanan Butimar Sessizliğin Kanatları, dünyanın maddeselliğinden bunalmış, modern hayata uyum sağlayamayan bir psikiyatrın kendini konumlandırabileceği, kendi olabileceği, kendi gerçekliğini yaşayabileceği alternatif bir dünya arayışını anlatır. Dış dünya ile çatışma halindeki ismi belirsiz psikiyatr, rüyalarında yarattığı alternatif dünyada yaşadığı hayatlar sayesinde yalnızlığından/uyumsuzluğundan kurtulmaya çalışır. Rüyalar ekseninde kurgulanan romanda psikiyatrın gördüğü/kurduğu uzun bir rüyanın iç vaka olarak yer alması, iki farklı hikâyeyi kurmaca düzlemde bir araya getirir. Yirminci yüzyılın başlarında, şimdiki Ermenistan’ın başkenti Erivan’da geçen iç vakada büyülü bir dünya okura eşlik eder. Bu yönüyle alışılmış ile alışılmamışı, büyü ve sihir ile mantığı bir araya getirerek gerçekliğin sınırlarını genişleten, yeni ve farklı bir gerçeklik yaratmayı sağlayan büyülü gerçekçilik, eserin bütün unsurlarını kuşatır vaziyettedir. Çalışmada Butimar Sessizliğin Kanatları romanı üstkurmaca, metinlerarasılık gibi postmodern anlatım teknikleri ve Doğu ile Batı’yı izleksel düzlemde olduğu kadar kuramsal yönden de birleştiren büyülü gerçekçilik akımı bağlamında tahlil edilecektir. Böylece madde-mana, hayal-rüya, büyü-gerçek, psikoloji-simya, gerçek-düş karşıtlığında ve birlikteliğinde ilerleyen romanın büyülü, masalsı ve fantastik atmosferi ortaya konacak; tahkiye/anlatma, tasvir, iç çözümleme, diyalog, geriye dönüş, leitmotiv gibi anlatım tekniklerinin kullanılışları tespit edilerek yalnızlık, yabancılaşma, aşk izlekli anlatının dili ve üslubunda büyülü gerçekçi akımın işlevi çözümlenecektir.