Une contribution à la bioéthisation de la philosophie de Paulo Freire

Abstract

U ovom se radu pokušava ukazati na misli Paula Freirea koje bi mogle biti plodne u kontekstu bioetičkog razmatranja odnosa čovjeka spram prirode, tj. ne-ljudskih živih bića, poglavito s obzirom na razvoj bioetičkog senzibiliteta, posebice prisutnog kod djece. S obzirom na to da izvjesne osobine, kompatibilne s idejom bioetičkog senzibiliteta, pripadne djetinjstvu sačinjavaju srž Freireove filozofije odgoja, radi se o području u kojem bioeticizacija Freireove misli može biti osobito plodna. Pored toga, u radu se iznose i njegovi stavovi koji idu u smjeru moralne obzirnosti spram ne-ljudskih živih bića, kao i oni koji su ovima donekle kontradiktorni, s obzirom na to da pružaju osiromašene uvide u bogatstvo samoostvarivanja ne-ljudskih živih bića. Prije ovih razmatranja, dodatno se razjašnjava pojam bioeticizacije filozofije, posebice s obzirom na blisko vezan (programatski) pojam europeizacije bioetike. Oba se ova pojma koriste u kontekstu integrativne bioetike. U posljednjem se poglavlju pojašnjava potencijalni doprinos Freireove dijaloške metode razvitku pluriperspektivističke metodologije integrativne bioetike.