Choroba jako życie w świetle opowieści maladycznych o dzieciach i dla dzieci Katarzyny Ryrych

Q4 Arts and Humanities

Porownania Pub Date : 2023-07-31 DOI:10.14746/por.2023.1.11

Joanna Chłosta-Zielonka

引用次数: 0

Abstract

W artykule zostały zanalizowane opowieści maladyczne poświęcone dzieciom i dla dzieci autorstwa Katarzyny Ryrych: Siedem sowich piór, Pepa w raju, Lato na Rodos i Wyspa mojej siostry. Celem analizy jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób opowiadać najmłodszemu odbiorcy o sytuacji granicznej, jaką jest przewlekła, nieuleczalna i śmiertelna choroba. Odbiorca dziecięcy traktowany podmiotowo i z poszanowaniem prawa do poznania prawdy o świecie i jego zagrożeniach powinien być przygotowany do rozmowy na trudne tematy. Refleksji poddana zostanie możliwość pokonania, a raczej przezwyciężenia nieodwracalnego doświadczenia choroby (śmiertelnej) poprzez mówienie o niej wprost, a czasem poprzez jej metaforyzację. Choroba dzieci staje się przeobrażoną, wzbogaconą o ważne doświadczenia, formą życia.

查看原文本刊更多论文

从马来西亚关于儿童和儿童的故事看疾病是一种生命Katarzyna Ryrych

本文分析了Katarzyna Ryrych为儿童和儿童创作的马来西亚故事：《七只猫头鹰的羽毛》、《天堂里的佩帕》、《罗德岛上的夏天》和《我姐姐的岛》。分析的目的是回答如何告诉最年轻的接受者临界情况的问题，这是一种慢性、无法治愈和致命的疾病。儿童的接受者受到主观对待，并尊重了解世界真相及其危险的权利，应该准备好谈论棘手的话题。通过直接谈论疾病（致命），有时通过隐喻它，我们会思考克服或更确切地说克服这种疾病不可逆转经历的可能性。儿童的疾病变成了一种生活形式，丰富了重要的经历。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Porownania Arts and Humanities-Literature and Literary Theory

CiteScore

0.10

自引率

0.00%

发文量

期刊介绍： The 2019 tercentenary of the publication of Daniel Defoe’s Robinson Crusoe provides the perfect opportunity to reconsider the global status of the Robinsonade as a genre. Its translations, transformations, and a gradual separation from the founding text by Daniel Defoe have revealed its truly international character, with the term ‘Robinsonade’ itself first used in the German literary tradition and the most enduring narrative structure established not so much by Defoe himself but by J.J. Rousseau and his commentary on Robinson Crusoe in Emile; or, On Education. This issue will address the circulation of the Robinsonade across cultures and national contexts, the adaptability of the form and its potential to speak to various audiences at different historical moments. We invite contributions on all aspects of the afterlives of the Robinsonade across languages and media, with a particular interest in contemporary variations on the theme.