{"title":"Surowce zielarskie orzecha włoskiego","authors":"R. Gruszecki, Agata Chmist, M. Walasek","doi":"10.24326/ah.2019.1.1","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"W publikacji przedstawiono surowce zielarskie uzyskiwane z orzecha włoskiego i ich zastosowanie lecznicze. W pracy oparto się na polskich opracowaniach z zakresu fitoterapii, publikacjach zajmujących się medycyną tradycyjną i publikacjach naukowych dotyczących zastosowań leczniczych tej rośliny. Podstawowymi surowcami leczniczymi uzyskiwanymi z roślin orzecha włoskiego są liść (Juglandis folium) i naowocnia (Juglandis fructus cortex), jednak roślina ta oferuje znacznie większą gamę surowców: pączki (Juglandis gemmae), korę (Juglandis cortex), kwiat (Juglandis flos), owoc (Juglandis fructus), owoc niedojrzały (Juglandis immature fructus) oraz korzeń (Juglandis radix). Surowce pozyskiwane z omawianego gatunku stosowane są w medycynie tradycyjnej w wielu krajach świata przy schorzeniach skóry, przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, robaczycy, bólach serca, głowy, bólach reumatycznych, chorobach kobiecych, cukrzycy, skrofułach, hemoroidach, biegunkach, przy problemach z tarczycą, gorączce, anginie, wrzodach gardła, zapaleniu spojówek, skurczach nóg, suchotach, febrze, malarii, a nawet przy impotencji i problemach z erekcją. Przeprowadzone badania naukowe często potwierdzają zalecenia medycyny ludowej oraz wskazują na wiele innych obiecujących zastosowań medycznych surowców otrzymywanych z tej rośliny. Wszystko to pozwala sądzić, że w przyszłości preparaty na bazie orzecha włoskiego będą zyskiwały na znaczeniu i popularności.","PeriodicalId":33911,"journal":{"name":"Annales Horticulturae","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Annales Horticulturae","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.24326/ah.2019.1.1","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
W publikacji przedstawiono surowce zielarskie uzyskiwane z orzecha włoskiego i ich zastosowanie lecznicze. W pracy oparto się na polskich opracowaniach z zakresu fitoterapii, publikacjach zajmujących się medycyną tradycyjną i publikacjach naukowych dotyczących zastosowań leczniczych tej rośliny. Podstawowymi surowcami leczniczymi uzyskiwanymi z roślin orzecha włoskiego są liść (Juglandis folium) i naowocnia (Juglandis fructus cortex), jednak roślina ta oferuje znacznie większą gamę surowców: pączki (Juglandis gemmae), korę (Juglandis cortex), kwiat (Juglandis flos), owoc (Juglandis fructus), owoc niedojrzały (Juglandis immature fructus) oraz korzeń (Juglandis radix). Surowce pozyskiwane z omawianego gatunku stosowane są w medycynie tradycyjnej w wielu krajach świata przy schorzeniach skóry, przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, robaczycy, bólach serca, głowy, bólach reumatycznych, chorobach kobiecych, cukrzycy, skrofułach, hemoroidach, biegunkach, przy problemach z tarczycą, gorączce, anginie, wrzodach gardła, zapaleniu spojówek, skurczach nóg, suchotach, febrze, malarii, a nawet przy impotencji i problemach z erekcją. Przeprowadzone badania naukowe często potwierdzają zalecenia medycyny ludowej oraz wskazują na wiele innych obiecujących zastosowań medycznych surowców otrzymywanych z tej rośliny. Wszystko to pozwala sądzić, że w przyszłości preparaty na bazie orzecha włoskiego będą zyskiwały na znaczeniu i popularności.