نقابهای سودمند و زیانبار در داستان سیاوش

Textual Criticism of Persian Literature Pub Date : 2018-09-23 DOI:10.22108/rpll.2017.103120.1083

خدابخش اسداللهی, جعفر عشقی

{"title":"نقابهای سودمند و زیانبار در داستان سیاوش","authors":"خدابخش اسداللهی, جعفر عشقی","doi":"10.22108/rpll.2017.103120.1083","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"کهن‌الگوی نقاب یا پرسونا در نظریة یونگ، صورتکی است که هر فرد در ارتباط با انتظارها و معیارهای اجتماعی، فرهنگی، سنتی و نیز برای پاسخ‌گویی به احتیاج‌های کهن‌الگویی درون خود، از آن بهره می‌گیرد. درواقع پرسونا نقشی است که اجتماع، انجام آن را از فرد انتظار دارد و به‌طورکلی هدف آن، تأثیرگذاری بر دیگران و پوشاندن طبیعت و ماهیت واقعی درونی شخص است. پرسونا در برابر شخصیت خصوصی فرد قرار دارد و درواقع شخصیت یا شخصیت‌های اجتماعی اوست که فرد به‌طور ناخودآگاه به جهان عرضه می‌کند. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده ‌است و در آن کهن‌الگوی پرسونا در گفت‌وگوها و رفتارهای شخصیت‌های داستان سیاوش در شاهنامة فردوسی بررسی می‌شود. در این مقاله نشان داده شده ‌است که سیاوش و کاووس به سبب برخورداری از فره ایزدی، در گفت‌وگوها یا رفتارهای خود، نقاب زیان‌بار بر چهره نمی‌زنند. بیشترین گفت‌وگو و برخوردی که با استفاده از کهن‌الگوی پرسونا در داستان سیاوش آمده، برای دو چهرة بدنهاد این داستان، یعنی سوداوه و کرسیوز است و همة پرسوناهای آنان از نوع زیان‌بار است.","PeriodicalId":31046,"journal":{"name":"Textual Criticism of Persian Literature","volume":"10 1","pages":"35-53"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-09-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Textual Criticism of Persian Literature","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22108/rpll.2017.103120.1083","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

کهن‌الگوی نقاب یا پرسونا در نظریة یونگ، صورتکی است که هر فرد در ارتباط با انتظارها و معیارهای اجتماعی، فرهنگی، سنتی و نیز برای پاسخ‌گویی به احتیاج‌های کهن‌الگویی درون خود، از آن بهره می‌گیرد. درواقع پرسونا نقشی است که اجتماع، انجام آن را از فرد انتظار دارد و به‌طورکلی هدف آن، تأثیرگذاری بر دیگران و پوشاندن طبیعت و ماهیت واقعی درونی شخص است. پرسونا در برابر شخصیت خصوصی فرد قرار دارد و درواقع شخصیت یا شخصیت‌های اجتماعی اوست که فرد به‌طور ناخودآگاه به جهان عرضه می‌کند. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده ‌است و در آن کهن‌الگوی پرسونا در گفت‌وگوها و رفتارهای شخصیت‌های داستان سیاوش در شاهنامة فردوسی بررسی می‌شود. در این مقاله نشان داده شده ‌است که سیاوش و کاووس به سبب برخورداری از فره ایزدی، در گفت‌وگوها یا رفتارهای خود، نقاب زیان‌بار بر چهره نمی‌زنند. بیشترین گفت‌وگو و برخوردی که با استفاده از کهن‌الگوی پرسونا در داستان سیاوش آمده، برای دو چهرة بدنهاد این داستان، یعنی سوداوه و کرسیوز است و همة پرسوناهای آنان از نوع زیان‌بار است.

查看原文本刊更多论文

利画与亏在黑暗中的故事。

容的人物模型或问题模型是，每个人都将从社会、文化、文化、传统的期望和期望中受益，并回答古代世界的需求。事实上，这是社会的一部分，希望从一个人身上做到这一点，作为一个整体，这是对他人的影响，涵盖了人的真实本性和真实本性。پردونابرايددبیداقد0;。这项研究是以一种详细的分析方式进行的，并在对法兰西帝国黑人故事的讨论和行为中用人物角色模型进行了检验。在这篇文章中，研究表明，黑人和奶牛不会因为他们的伪装、对话或行为而在脸上造成伤害。黑暗故事中的大多数对话和争论都是利润和危机，他们都是失败者。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Textual Criticism of Persian Literature

自引率

0.00%

发文量

审稿时长

12 weeks