Jolanta Pyteraf, W. Jamróz, M. Kurek, R. Jachowicz
{"title":"Fused deposition modeling 3D printing as a method for manufacturing personalized medicines","authors":"Jolanta Pyteraf, W. Jamróz, M. Kurek, R. Jachowicz","doi":"10.32383/farmpol/163605","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Techniki przyrostowe, a szczególnie metody oparte na osadzaniu termoplastycznego tworzywa takie jak Fused deposition modeling (FDM), zyskują coraz liczniejsze zastosowania. Ze względu na dużą różnorodność stosowanych materiałów i szybką możliwość wytworzenia niewielkich partii produktów zgodnie z opracowanym projektem komputerowym, proponowane są jako metoda wytwarzania produktów leczniczych zarówno na skalę przemysłową, jak i małych serii leków. \nLiczne badania naukowe związane z tą tematyką dotyczą druku postaci leku o różnej formie i strukturze zarówno podania doustnego, takich jak np. tabletki i kapsułki o modyfikowanym i niemodyfikowanym uwalnianiu substancji leczniczej, a także do oka lub na rany. \nW przypadku metody FDM proces druku poprzedzony jest etapem przygotowania materiału. Polega on na wytworzeniu na drodze ekstruzji topliwej filamentu w formie żyłki. Po wprowadzeniu do głowicy drukarki ulega on ponownemu ogrzaniu, upłynnieniu i precyzyjnemu naniesieniu na stolik roboczy drukarki, w celu wytworzenia struktury przestrzennej zgodnej z projektem komputerowym.\nFilamenty stosowane w procesie druku postaci leku powinny charakteryzować się m.in. odpowiednią wytrzymałością mechaniczną, powtarzalnością średnicy, a także długoterminową stabilnością. Do składu mieszaniny poddawanej ekstruzji oprócz termoplastycznych polimerów stosowane są również inne substancje pomocnicze, tj. rozsadzające, plastyfikatory oraz hamujące zachodzenie przemian fazowych substancji leczniczej w matrycy polimerowej.\nDrukowane postacie leku charakteryzują się często zróżnicowaną wewnętrzną strukturą przestrzenną. Z tego względu szybkość uwalniania substancji leczniczej zależy nie tylko od właściwości składników opracowywanego preparatu, ale zwłaszcza od jego pola powierzchni i porowatości oraz kształtu i stopnia wypełnienia. Ponadto poprzez regulację parametrów procesów ekstruzji i drukowania, substancja lecznicza może ulegać rozpuszczeniu w nośniku polimerowym a tym samym następuje zwiększenie jej szybkości rozpuszczania.","PeriodicalId":34025,"journal":{"name":"Farmacja Polska","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-05-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Farmacja Polska","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.32383/farmpol/163605","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Techniki przyrostowe, a szczególnie metody oparte na osadzaniu termoplastycznego tworzywa takie jak Fused deposition modeling (FDM), zyskują coraz liczniejsze zastosowania. Ze względu na dużą różnorodność stosowanych materiałów i szybką możliwość wytworzenia niewielkich partii produktów zgodnie z opracowanym projektem komputerowym, proponowane są jako metoda wytwarzania produktów leczniczych zarówno na skalę przemysłową, jak i małych serii leków.
Liczne badania naukowe związane z tą tematyką dotyczą druku postaci leku o różnej formie i strukturze zarówno podania doustnego, takich jak np. tabletki i kapsułki o modyfikowanym i niemodyfikowanym uwalnianiu substancji leczniczej, a także do oka lub na rany.
W przypadku metody FDM proces druku poprzedzony jest etapem przygotowania materiału. Polega on na wytworzeniu na drodze ekstruzji topliwej filamentu w formie żyłki. Po wprowadzeniu do głowicy drukarki ulega on ponownemu ogrzaniu, upłynnieniu i precyzyjnemu naniesieniu na stolik roboczy drukarki, w celu wytworzenia struktury przestrzennej zgodnej z projektem komputerowym.
Filamenty stosowane w procesie druku postaci leku powinny charakteryzować się m.in. odpowiednią wytrzymałością mechaniczną, powtarzalnością średnicy, a także długoterminową stabilnością. Do składu mieszaniny poddawanej ekstruzji oprócz termoplastycznych polimerów stosowane są również inne substancje pomocnicze, tj. rozsadzające, plastyfikatory oraz hamujące zachodzenie przemian fazowych substancji leczniczej w matrycy polimerowej.
Drukowane postacie leku charakteryzują się często zróżnicowaną wewnętrzną strukturą przestrzenną. Z tego względu szybkość uwalniania substancji leczniczej zależy nie tylko od właściwości składników opracowywanego preparatu, ale zwłaszcza od jego pola powierzchni i porowatości oraz kształtu i stopnia wypełnienia. Ponadto poprzez regulację parametrów procesów ekstruzji i drukowania, substancja lecznicza może ulegać rozpuszczeniu w nośniku polimerowym a tym samym następuje zwiększenie jej szybkości rozpuszczania.