Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi

Abstract

Yoncada kaba yem uretiminde buyuk kayiplara sebep olan yaprak kirilmalarinin minimize edilmesi icin, genotipler arasinda yaprak kopma direnci acisindan bir farklilik olup olmadigini tespit etmek amaciyla yapilan calisma, 2016 yilinda Bati Akdeniz Tarimsal Arastirma Enstitusu, Tarla Bitkileri Bolumu’nde yurutulmustur. Denemede 40 farkli lokasyondan toplanan yonca genotiplerine ait ana saplar uzerinde, uctan 4. yapraklar yesilken ve kurutulduktan sonra yaprak kopma direnci, teksture analiz cihazi kullanilarak olculmustur. Ayrica yaprak sapi kalinligi, sap kesit alani, yesil ve kuru ornekte kopma enerjisi ile yesil ve kuru ornekte kopma gerilmesi degerleri hesaplanmistir. Deneme sonucunda kuru ornekte en yuksek kopma direnci Demre-1, Dosemealti-2 ve Konyaalti-2, en dusuk ise Alanya-1, Alanya-2, Finike-1, Finike-2, Manavgat-1 Manavgat-2 ve Gazipasa-2 genotiplerinde tespit edilmistir. Kuru ornekte en yuksek kopma direnci degeri 1.0419 N olculurken, en dusuk 1.0022 N olculmustur. Incelenen ozellikler acisindan genotipler arasinda genis bir varyasyon tespit edilmis olup, kopma direncinin secim kriteri olarak kullanilabilecegi soylenebilir.