Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmen adaylarının akademik öz yeterlik inançları ve üst bilişsel farkındalıklarının incelenmesi

Abstract

Giriş Bir eğitim kurumu ne kadar iyi donatılmış, bir öğretim programı ne kadar iyi hazırlanmış olursa olsun söz konusu kurumda görev alan ve belli bir programı yürütecek öğretmenler yeterli niteliğe sahip değilse o kurumda verilen eğitim istenen nitelikte olmayacaktır. Öte yandan bir öğretim programına hayatiyet kazandıran öğretmenler ne kadar iyi yetişirse yetişsin zaman içinde insan, toplum, bilim ve teknikte yaşanan gelişmeler çerçevesinde kendilerini sürekli yenilemez ve güncellemezlerse aldıkları eğitim zaman içinde yetersiz kalacaktır. Söz konusu koşullar günümüz öğretmenlerinin yeterliklerini de etkilemekte onların zamanın gerekleriyle donanık biçimde yetişmesini gerektirmektedir. Bu kapsamda Türkiye’de, 2017 yılında öğretmen yeterliklerinin ihtiyaçlar doğrultusunda güncellenerek “Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri” yayımlanmıştır (MEB, 2017). Bu yeterlikler içerisinde “Her öğrencinin öğrenebileceğini savunur (C2.2)”, “Paydaşlardan gelen görüş ve önerilerden de yararlanarak öz değerlendirme yapar (C42.2)”, “Öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerini geliştirici öğrenme ortamları oluşturur (B2.6)”, “Öğrencilerin derslerde analitik düşünmelerine yönelik etkinlikler hazırlar (B3.7)” gibi ifadelere yer verilmiştir (MEB, 2017, 13-16). Öğretmen yeterliklerinin farklı öğretmenlik branşları çerçevesinde yapılandırıldığı, bu kapsamda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenliği için de özel alan yeterliklerinin hazırlandığı görülmektedir (MEB, 2017). Özel alan yeterlikleri içinde de yukarıdakilere benzer vurgular yer almaktadır (MEB, 2017, 236). Gerek genel gerekse özel alan yeterliklerinde bulunan bu tür özellikler, yetiştirilmek istenen öğretmenin öz yeterlik ve üst düzey bilişsel farkındalıklarla donanmış olmasına dönük beklentileri göstermektedir.