On the Question of Circumstances, Reasons and Date of Tigranes the Great Extradition as Hostage to the Parthians. A Revised Armenian Chronology of the Period 215-96 BC

BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES Pub Date : 2024-02-13 DOI:10.52837/27382702-2023.3.2-15

Ruslan Kobzar

{"title":"On the Question of Circumstances, Reasons and Date of Tigranes the Great Extradition as Hostage to the Parthians. A Revised Armenian Chronology of the Period 215-96 BC","authors":"Ruslan Kobzar","doi":"10.52837/27382702-2023.3.2-15","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"This article re-examines the circumstances, reasons and date of taking Tigranes II the Great into hostage by the Parthians from a new perspective. In the light of in-formation from late Babylonian cuneiform, Greco-Roman, ancient Armenian and ancient Georgian sources, the prevailing scholarly opinion that the surrender of Prince Tigranes as a hostage was due to the demands of the Parthian side following the Armenian military defeat by Parthian King Mithridates II is challenged and refuted. A new interpretation of events logically connects the accounts of Justin [25:322] and Strabo [42:336-340] regarding taking Tigranes II the Great hostage, which is confirmed by the late Babylonian cuneiform tablet, with information from Strabo [43:224-225] of successful Armenian resistance against repeated Parthian aggression.\nՊատմական աղբյուրներում պարթևների Միհրդատ II և հայոց Արտավազդ արքաների միջև տեղի ունեցած պատերազմի մասին առկա տեղեկությունների և արքայազն Տիգրանի երկարատև պատանդառության փաստը հիմք ընդունելով՝ պատմաբանների կողմից վերականգնվել է մի իրավիճակ, իբր հայերը պարտություն են կրել պատերազմում և որպես իրենց ստանձնած պարտավորությունների կատարման երաշխիք ստիպված են եղել Տիգրանին պատանդ տալ պարթևներին։ Ընդհանրացնելով իր և նախորդ ուսումնասիրողների ստացած արդյունքները՝ Ռ. Լ. Մանասերյանը վերոնշյալ դեպքերն առաջարկել է թվագրել Ք.ա. 115-111 թվականների միջակայքում՝ Միհրդատ II Մեծի կողմից «արքայից արքա» տիտղոսի ստանձնման նախընթաց շրջանում։ Սակայն նման հետևությունը հակասության մեջ է մտնում Ստրաբոնի հաղորդած այն տեղեկության հետ, որ հայերը բազմիցս հաջողությամբ դիմագրավել են պաթևների հարձակումներին ու չեն նվաճվել նրանց կողմից: Հայ-պարթևական պատերազմի ընթացքն ու ելքը պատմական աղբյուրներում չի լուսաբանվում։ Դատելով Պոմպեոս Տրոգոսի «Փիլիպպոսի պատմությունը» երկի Հուստինոսի համառոտ վերաշարադրանքից և անհայտ հեղինակի նախերգանքներից՝ հեղինակը հնարավոր է համարում, որ պատերազմը տեղի ունե-ցած լինի Միհրդատ I և Արտավազդ I արքաների գահակալման շրջանում։ Ամեն դեպքում Միհրդատ II-ը չէր կարող պատերազմել Արտավազդ I-ի հետ։ Հեղինակը, հենվելով աղբյուրների վրա, ցույց է տալիս, որ հաշտություն կնքելու դեպքերից բացի, գոյություն են ունեցել պատանդ տալու այլ իրողություններ ևս, և նման իրավիճակը չի բացառվում արքայազն Տիգրանի պարագայում։","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"125 39","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2024-02-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3.2-15","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

This article re-examines the circumstances, reasons and date of taking Tigranes II the Great into hostage by the Parthians from a new perspective. In the light of in-formation from late Babylonian cuneiform, Greco-Roman, ancient Armenian and ancient Georgian sources, the prevailing scholarly opinion that the surrender of Prince Tigranes as a hostage was due to the demands of the Parthian side following the Armenian military defeat by Parthian King Mithridates II is challenged and refuted. A new interpretation of events logically connects the accounts of Justin [25:322] and Strabo [42:336-340] regarding taking Tigranes II the Great hostage, which is confirmed by the late Babylonian cuneiform tablet, with information from Strabo [43:224-225] of successful Armenian resistance against repeated Parthian aggression. Պատմական աղբյուրներում պարթևների Միհրդատ II և հայոց Արտավազդ արքաների միջև տեղի ունեցած պատերազմի մասին առկա տեղեկությունների և արքայազն Տիգրանի երկարատև պատանդառության փաստը հիմք ընդունելով՝ պատմաբանների կողմից վերականգնվել է մի իրավիճակ, իբր հայերը պարտություն են կրել պատերազմում և որպես իրենց ստանձնած պարտավորությունների կատարման երաշխիք ստիպված են եղել Տիգրանին պատանդ տալ պարթևներին։ Ընդհանրացնելով իր և նախորդ ուսումնասիրողների ստացած արդյունքները՝ Ռ. Լ. Մանասերյանը վերոնշյալ դեպքերն առաջարկել է թվագրել Ք.ա. 115-111 թվականների միջակայքում՝ Միհրդատ II Մեծի կողմից «արքայից արքա» տիտղոսի ստանձնման նախընթաց շրջանում։ Սակայն նման հետևությունը հակասության մեջ է մտնում Ստրաբոնի հաղորդած այն տեղեկության հետ, որ հայերը բազմիցս հաջողությամբ դիմագրավել են պաթևների հարձակումներին ու չեն նվաճվել նրանց կողմից: Հայ-պարթևական պատերազմի ընթացքն ու ելքը պատմական աղբյուրներում չի լուսաբանվում։ Դատելով Պոմպեոս Տրոգոսի «Փիլիպպոսի պատմությունը» երկի Հուստինոսի համառոտ վերաշարադրանքից և անհայտ հեղինակի նախերգանքներից՝ հեղինակը հնարավոր է համարում, որ պատերազմը տեղի ունե-ցած լինի Միհրդատ I և Արտավազդ I արքաների գահակալման շրջանում։ Ամեն դեպքում Միհրդատ II-ը չէր կարող պատերազմել Արտավազդ I-ի հետ։ Հեղինակը, հենվելով աղբյուրների վրա, ցույց է տալիս, որ հաշտություն կնքելու դեպքերից բացի, գոյություն են ունեցել պատանդ տալու այլ իրողություններ ևս, և նման իրավիճակը չի բացառվում արքայազն Տիգրանի պարագայում։

查看原文本刊更多论文

关于将提格雷斯大帝作为人质引渡给帕提亚人的背景、原因和日期问题。公元前 215-96 年亚美尼亚修订年表

本文从一个新的角度重新审视了帕提亚人将提格雷斯二世大帝扣为人质的情况、原因和日期。根据晚期巴比伦楔形文字、希腊-罗马、古亚美尼亚和古格鲁吉亚资料来源的信息，学者们普遍认为提格雷斯王子作为人质投降是由于亚美尼亚在军事上被帕提亚国王米特里达特斯二世击败后帕提亚方面的要求，这一观点受到了质疑和驳斥。对事件的新解释将贾斯汀[25:322]和斯特拉波[42:336-340]关于劫持提格雷斯二世大帝为人质的叙述与斯特拉波[43:224-225]关于亚美尼亚人成功抵抗帕提亚人多次侵略的信息合乎逻辑地联系起来，后者得到了巴比伦晚期楔形文字石碑的证实。Պատմականաղբյուրներում պարևների Միհդատ II և հյաոց Արտավազդ արքաների միջև տեի ունեցածպատերզամի մասինառկատեղկեությունեիևարքայազնՏիգրանի երկարատպատանդառության փաստը հիմք ընդուելով՝ պատմաբանննրի կողմից վերականգնվել է մի իավիճակ、իբրհայերըպարտությունեկրլպատերազմումևորպեսիրենցստանձնածպարտավորություներիկատարմաներաշխիքստիպվածենեղելՏիգանինպատանդտալպարթևներին։Ընդհանրացնելովիրևնախոդուսումնաիրողենրիստացածադյունքենրը՝ Ռ。Լ.Մանասեյրանըվեոնշյալդեպքերն առաջարկելէթվագրելՔ.ա.115-111 թվականների միջակայքում՝ Միհրդատ II Մեծի կողմից «արքայից արքա» տիտղոսի ստանձնման նախընթաց շրջանում։ Սակայն նման հետևությունը հակասության մեջ է մտնում Ստրաբոնի հաղորդած այն տեղեկության հետ,ո հայրեը բազմիցս հաջողությամբդիմագրավել են պաթևների հարձանկումերին ու չենն վաճվել նրանց կողմից：论文յա-պարթևական պատրեազմի ընթացքն ու ելքը պատմական աղբյուրներում չի լուսաբանվում։ Դատելով Պոմպոս Տրոգոսի "Փիլիպպոսիպատմությունը" երկի ուստինոսի համառոտ վերաշրադրանքից և անհայտ հեղինակի նախերգանքնրեից՝ հեղինակը հնարվո րէ համարում、որ պատերազմը տեղի ունե-ցած լինի Միհրդատ I և Արտավազդ I արքաների գահակալման շրջանում։ Ամեն դեպքում Միհրդատ II-ը չէր կարող պատերազմել Արտավազդ I-ի հետ։ Հեղինակը, հենվելով աղբյուրների վրա,ցույց է տալիս, որ հաշտություն կնքելու դեպքերից բացի, գոյություն են ունեցել պատանդ տալու այլ իրողություններ ևս, և նման իրավիճակը չի բացառվում արքայազն Տիգրանի պարագայում։

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES

自引率

0.00%

发文量