Το κοσμοπολίτικο πρόσωπο του ελληνικού μοντερνισμού

Abstract

The dictionary definition of cosmopolitanism is a worldview in which all people are part of a community based on shared moral values. The theoretical formulations of cosmopolitanism are related to ideas such as ‘moral universalism’, and among its semantic oppositions are concepts such as ‘ethnocentrism’. Among the merits of the 1920s generation’s poetic work is the establishment of a non-national framework for the Greek literary discourse, which becomes a bearer of high humanism, entering at the same time into an active dialogue with the achievements of European art. Ο λεξικός ορισμός του κοσμοπολιτισμού είναι μια κοσμοθεωρία, στην οποία όλοι οι άνθρωποι αποτελούν μέρος μιας κοινότητας που βασίζεται σε κοινές ηθικές αξίες. Οι θεωρητικές διατυπώσεις του κοσμοπολιτισμού σχετίζονται με ιδέες όπως ο «ηθικός οικουμενισμός» και μεταξύ των σημασιολογικών αντιθέσεων του βρίσκονται έννοιες όπως ο «εθνοκεντρισμός». Στα πλεονεκτήματα του ποιητικού έργου της γενιάς του 1920 συγκαταλέγεται η καθιέρωση ενός μη εθνικού πλαισίου για τον ελληνικό λογοτεχνικό λόγο, που γίνεται φορέας υψηλού ανθρωπισμού, μπαίνοντας ταυτόχρονα σε ενεργό διάλογο με τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής τέχνης.