On suicide: the meaning of good death in Ancient Greece and the desperate act of suicide in Modern Greek Literature. The case of the Suicidal Neohellenic writer Periklis Giannopoulos (1869–1910)

Abstract

Η αυτοχειρία εξετάζεται μέσα από το πρίσμα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και των Αρχαίων θεατρικών δραμάτων. Ερευνάται η περίπτωση του Νεοέλληνα Λογοτέχνη Περικλή Γιαννόπουλου που επέλεξε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό την πράξη της αυτοκτονίας ως δείγμα αντίστασης στην υποταγή και στα τυφλά προστάγματα της μοίρας. Η αυτοχειρία αποδείχθηκε τελικά και για τον Περικλή Γιαννόπουλο ως και για όλους τους Νεοέλληνες αυτόχειρες λογοτέχνες ως μία πράξη ελευθερίας και αποτίναξης κάθε τυραννικού δεσμού και επιβεβλημένου εξολοθρευτικού συμβιβασμού. Η μοίρα όλων αυτών των αυτοχείρων όπως πολύ σωστά παρατηρεί η ποιήτρια Κική Δημουλά: Λέγεται μοίρα της εξαίρεσης, της σπανιότητας [Δημουλά 2022: 69]. Πρόκειται για χαρισματικές προσωπικότητες με υψηλή νοημοσύνη και ευαισθησία που γεννήθηκαν με θείο δικαίωμα Jure Divino και ούτε ακόμη και ο ίδιος ο χρόνος μπορεί να τις αφανίσει. Suicide is examined through the prism of Ancient Greek Philosophy and Ancient dramas. The case of the Neo-Greek writer Pericles Giannopoulos who chose without the slightest hesitation the act of suicide as a sign of resistance to submission and the blind decrees of fate is investigated. Suicide was finally proven for Periklis Giannopoulos as well as for all the Neo-Greek writers who committed suicide as an act of freedom and of shaking off every tyrannical bond and imposed exterminating compromise. The fate of all those who committed suicide as the writer Kiki Dimoula rightly observes: It is called the fate of the exception, of the rare [Dimoula 2022: 69]. These are charismatic personalities with high intelligence and sensitivity who were born with divine right Jure Divino and not even time itself can destroy them.