Co ma Koons do Le Bruna i Kapoor do Le Nôtre’a?

Abstract

Czy muzea-rezydencje, jako historyczne i często prestiżowe zabytki, stają się miejscem aktywności współczesnych artystów? Jeśli tak, to czy jest to interwencja, czy raczej synergia? Jak zmienia się percepcja dzieł sztuki współczesnej w miejscu o określonym kontekście historycznym? Jak te dzieła zmieniają kontekst? Artykuł jest próbą odpowiedzi na powyższe pytania na przykładzie dwóch muzeów-rezydencji o silnym znaczeniu symbolicznym - Pałacu Wersalskiego i Zamku Królewskiego w Warszawie - oraz organizowanych w nich wystaw sztuki współczesnej (artystów takich jak Jeff Koons, Xavier Veilhan, Takashi Murakami, Bernar Venet, Joana Vasconcelos, Giuseppe Penon, Lee Ufan, Anish Kapoor, Igor Mitoraj czy Magdalena Abakanowicz). Podając przykłady wielu współczesnych artystów prowadzących (lub przynajmniej próbujących to robić) dialog z dawnymi mistrzami, można zaobserwować, jak kontekst o silnym znaczeniu symbolicznym i historycznym zmienia interpretację dzieł sztuki współczesnej. Dzieła zyskują nowe znaczenie i często zmieniają również kontekst.