{"title":"Application of metabolomics in toxicological analysis","authors":"Izabela Krzemień, Hubert Stankowicz, M. Gawlik","doi":"10.32383/farmpol/176194","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Celem niniejszego artykułu było przedstawienie najważniejszych aspektów współczesnego zastosowania metabolomiki w toksykologii. Zawarte tu informacje pochodzą z prac, które ukazały się w ostatnich latach na łamach specjalistycznych periodyków i wydawnictw poświęconych omawianemu zagadnieniu. W pierwszej części pracy przybliżono, czym jest metabolomika, jaki jest główny obszar jej zainteresowań oraz dlaczego wyróżnia się na tle innych nauk ,,omics”. Następnie opisano dwie strategie w badaniach metabolomicznych: ukierunkowaną, która charakteryzuje się oznaczeniem ilościowym i jakościowym określonej, wyselekcjonowanej puli metabolitów w liczbie od 50 do 500, oraz nieukierunkowaną, mierzącą wszystkie metabolity obecne w próbce, co określa się ,,metabolomicznym odciskiem palca”. Przedstawiono również przebieg standardowej analizy metabolomu z naciskiem na techniki przygotowania próbki i oznaczania analitu, a także właściwy dobór metody do badanego materiału. \nW dalszej części artykułu omówiono wybrane badania związane z użyciem metabolomiki w diagnostyce zażywania narkotyków oraz w ocenie ich toksyczności. Omówiono doświadczenia, dotyczące nowych biomarkerów, takich jak metabolity kwasu γ-hydroksymasłowego (GHB), mogące wydłużyć okno diagnostyczne tej substancji, oraz związków, których absencja w moczu wskazuje na zafałszowanie i manipulacje tym materiałem. Wskazano na starania naukowców w opracowaniu modelu predykcyjnego, umożliwiającego przewidywanie profili farmakologicznych nowych substancji psychoaktywnych (NPS), a także na badania pogłębiające wiedzę o metabolizmie i patologicznym działaniu substancji psychoaktywnych w tym kokainy i metamfetaminy. Końcowa część pracy jest poświęcona zastosowaniu tanatometabolomiki w sądowej analizie toksykologicznej post mortem oraz najnowszym doniesieniom opisującym próby wykorzystania metabolomiki we wspomaganej komputerowo toksykologicznej analizie prognostycznej. Poruszane są zarówno zagadnienia dotyczące nowych możliwości jakie daje metabolomika w toksykologii, jak i trudności, które stoją na drodze ku zastosowaniu jej w praktyce.","PeriodicalId":34025,"journal":{"name":"Farmacja Polska","volume":"32 10","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-12-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Farmacja Polska","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.32383/farmpol/176194","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie najważniejszych aspektów współczesnego zastosowania metabolomiki w toksykologii. Zawarte tu informacje pochodzą z prac, które ukazały się w ostatnich latach na łamach specjalistycznych periodyków i wydawnictw poświęconych omawianemu zagadnieniu. W pierwszej części pracy przybliżono, czym jest metabolomika, jaki jest główny obszar jej zainteresowań oraz dlaczego wyróżnia się na tle innych nauk ,,omics”. Następnie opisano dwie strategie w badaniach metabolomicznych: ukierunkowaną, która charakteryzuje się oznaczeniem ilościowym i jakościowym określonej, wyselekcjonowanej puli metabolitów w liczbie od 50 do 500, oraz nieukierunkowaną, mierzącą wszystkie metabolity obecne w próbce, co określa się ,,metabolomicznym odciskiem palca”. Przedstawiono również przebieg standardowej analizy metabolomu z naciskiem na techniki przygotowania próbki i oznaczania analitu, a także właściwy dobór metody do badanego materiału.
W dalszej części artykułu omówiono wybrane badania związane z użyciem metabolomiki w diagnostyce zażywania narkotyków oraz w ocenie ich toksyczności. Omówiono doświadczenia, dotyczące nowych biomarkerów, takich jak metabolity kwasu γ-hydroksymasłowego (GHB), mogące wydłużyć okno diagnostyczne tej substancji, oraz związków, których absencja w moczu wskazuje na zafałszowanie i manipulacje tym materiałem. Wskazano na starania naukowców w opracowaniu modelu predykcyjnego, umożliwiającego przewidywanie profili farmakologicznych nowych substancji psychoaktywnych (NPS), a także na badania pogłębiające wiedzę o metabolizmie i patologicznym działaniu substancji psychoaktywnych w tym kokainy i metamfetaminy. Końcowa część pracy jest poświęcona zastosowaniu tanatometabolomiki w sądowej analizie toksykologicznej post mortem oraz najnowszym doniesieniom opisującym próby wykorzystania metabolomiki we wspomaganej komputerowo toksykologicznej analizie prognostycznej. Poruszane są zarówno zagadnienia dotyczące nowych możliwości jakie daje metabolomika w toksykologii, jak i trudności, które stoją na drodze ku zastosowaniu jej w praktyce.