Anna Konopka, Kamila Jaz, Kamil Kapłon, Dagmara Dylewska, Marta Tyszkiewicz-Nwafor
{"title":"Autoimmune encephalitis as a possible reason for psychiatric hospitalisation in the teenage population","authors":"Anna Konopka, Kamila Jaz, Kamil Kapłon, Dagmara Dylewska, Marta Tyszkiewicz-Nwafor","doi":"10.12740/pp/151125","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Wstęp: Autoimmunologiczne zapalenie mózgu (autoimmune encephalitis - AE) to rzadko występująca choroba, charakteryzujące się m.in. szybko postępującymi zaburzeniami pamięci krótkotrwałej i innych funkcji poznawczych, którym mogą towarzyszyć różnorodne objawy związane z zajęciem układu limbicznego. Pierwsze symptomy AE mogą sugerować występowanie zaburzenia psychicznego, co może opóźniać rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Opis przypadku: 15- letni pacjent został przyjęty do oddziału psychiatrii dzieci i młodzieży ze wstępnym rozpoznaniem ostrych zaburzeń psychotycznych. Prezentował on początkowo omamy wzrokowe i wypowiadał liczne treści o charakterze urojeniowym. Był pobudzony psychoruchowo, skarżył się na kłopoty ze snem i nieustający ból głowy. Badanie neurologiczne wykazało osłabioną siłę mięśniową kończyn górnych. W związku z nietypowym obrazem klinicznym oraz brakiem efektu leczenia przeciwpsychotycznego, u chorego wykonano badania laboratoryjne w tym panel przeciwciał, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego oraz rezonans magnetyczny mózgu. Całość obrazu klinicznego przemawiała za rozpoznaniem autoimmunologicznego zapalenia mózgu. W leczeniu zastosowano sterydoterapię, immunoglobuliny i plazmaferezę. Schemat leczenia powtarzano do uzyskania remisji.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.9000,"publicationDate":"2023-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Psychiatria polska","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12740/pp/151125","RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"PSYCHIATRY","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Wstęp: Autoimmunologiczne zapalenie mózgu (autoimmune encephalitis - AE) to rzadko występująca choroba, charakteryzujące się m.in. szybko postępującymi zaburzeniami pamięci krótkotrwałej i innych funkcji poznawczych, którym mogą towarzyszyć różnorodne objawy związane z zajęciem układu limbicznego. Pierwsze symptomy AE mogą sugerować występowanie zaburzenia psychicznego, co może opóźniać rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Opis przypadku: 15- letni pacjent został przyjęty do oddziału psychiatrii dzieci i młodzieży ze wstępnym rozpoznaniem ostrych zaburzeń psychotycznych. Prezentował on początkowo omamy wzrokowe i wypowiadał liczne treści o charakterze urojeniowym. Był pobudzony psychoruchowo, skarżył się na kłopoty ze snem i nieustający ból głowy. Badanie neurologiczne wykazało osłabioną siłę mięśniową kończyn górnych. W związku z nietypowym obrazem klinicznym oraz brakiem efektu leczenia przeciwpsychotycznego, u chorego wykonano badania laboratoryjne w tym panel przeciwciał, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego oraz rezonans magnetyczny mózgu. Całość obrazu klinicznego przemawiała za rozpoznaniem autoimmunologicznego zapalenia mózgu. W leczeniu zastosowano sterydoterapię, immunoglobuliny i plazmaferezę. Schemat leczenia powtarzano do uzyskania remisji.