Schrijfpad, rookpad

Abstract

“Zwijgen is verboden, spreken is onmogelijk,” zegt Elie Wiesel aan Jorge Semprun. Dié antwoordt hem: “Hoe meer ik schrijf, hoe meer de herinnering bij me terugkomt.” Élisabeth Brami analyseert haar eigen romans en albums, in een poging de vraag te beantwoorden of het al dan niet mogelijk is om ervaringen van de Holocaust door te geven, zij het in geschreven vorm of anderszins.