Krzysztof Badura, Wojciech Owczarek, Anna Wiktorowska-Owczarek
{"title":"Disulfiram-ethanol reaction and disulfiram-like reaction – not fully explained ethanol-drug interactions","authors":"Krzysztof Badura, Wojciech Owczarek, Anna Wiktorowska-Owczarek","doi":"10.32383/farmpol/172209","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Reakcja disulfiramowa (ang. disulfiram-ethanol reaction, DER) i reakcja disulfiramopodobna (ang. disulfiram-like reaction, DLR) definiowane jako ostre zatrucie aldehydem octowym po ekspozycji na etanol wciąż pozostają problemem współczesnej farmakoterapii. Nazwy reakcji pochodzą od leku o nazwie disulfiram, po raz pierwszy zarejestrowanego w Stanach Zjednoczonych do leczenia alkoholizmu w latach 40. ubiegłego wieku. DER będąca efektem działania disulfiramu polega na blokowaniu dehydrogenazy aldehydu octowego (ALDH) powodując kumulację aldehydu octowego towarzyszącą ostrej nietolerancji alkoholu etylowego i awersję do jego spożywania. Wiele popularnie stosowanych leków wykazuje zdolność do interakcji z etanolem pod postacią DLR, której przebieg kliniczny cechuje się wysokim zróżnicowaniem, w rzadkich przypadkach prowadząc nawet do śmierci pacjenta. W przypadku leków tj. abakawir, niektórych cefalosporyn i prokarbazyny obserwowano zarówno objawy jak i mechanizm charakterystyczny dla DER. Wiele substancji czynnych tj. chloramfenikol, gryzeofulwina, metronidazol i propranolol, niegdyś uważanych za wywołujące DLR na podstawie objawów klinicznych występujących u pacjentów w przebiegu zatrucia, charakteryzuje inny mechanizm interakcji, często nieprowadzący do wzrostu poziomu aldehydu octowego we krwi, ale związany ze zmianami stężenia neurotransmiterów w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). W przypadku innych leków, omówionych w przedstawionym artykule, mechanizm nie jest poznany. Wspólną cechą wymienionych leków jest występowanie objawów, które przypominają DER. Z tych powodów przedstawione interakcje leków (innych niż disulfiram) z etanolem określane są mianem DLR. Dostępne dane dla wielu leków są ograniczone, a dla wybranych substancji opisywano jedynie pojedyncze przypadki kliniczne ostrej nietolerancji etanolu bez weryfikacji jej mechanizmu, co dodatkowo utrudnia wnioskowanie i wskazuje na konieczność dalszych badań w tym zakresie. W opisie poszczególnych leków zawarto również informacje o potencjalnym ryzyku występowania reakcji disulfiramowej pozyskane z Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL) danego, dostępnego na rynku polskim preparatu.","PeriodicalId":34025,"journal":{"name":"Farmacja Polska","volume":"42 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-09-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Farmacja Polska","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.32383/farmpol/172209","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Reakcja disulfiramowa (ang. disulfiram-ethanol reaction, DER) i reakcja disulfiramopodobna (ang. disulfiram-like reaction, DLR) definiowane jako ostre zatrucie aldehydem octowym po ekspozycji na etanol wciąż pozostają problemem współczesnej farmakoterapii. Nazwy reakcji pochodzą od leku o nazwie disulfiram, po raz pierwszy zarejestrowanego w Stanach Zjednoczonych do leczenia alkoholizmu w latach 40. ubiegłego wieku. DER będąca efektem działania disulfiramu polega na blokowaniu dehydrogenazy aldehydu octowego (ALDH) powodując kumulację aldehydu octowego towarzyszącą ostrej nietolerancji alkoholu etylowego i awersję do jego spożywania. Wiele popularnie stosowanych leków wykazuje zdolność do interakcji z etanolem pod postacią DLR, której przebieg kliniczny cechuje się wysokim zróżnicowaniem, w rzadkich przypadkach prowadząc nawet do śmierci pacjenta. W przypadku leków tj. abakawir, niektórych cefalosporyn i prokarbazyny obserwowano zarówno objawy jak i mechanizm charakterystyczny dla DER. Wiele substancji czynnych tj. chloramfenikol, gryzeofulwina, metronidazol i propranolol, niegdyś uważanych za wywołujące DLR na podstawie objawów klinicznych występujących u pacjentów w przebiegu zatrucia, charakteryzuje inny mechanizm interakcji, często nieprowadzący do wzrostu poziomu aldehydu octowego we krwi, ale związany ze zmianami stężenia neurotransmiterów w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). W przypadku innych leków, omówionych w przedstawionym artykule, mechanizm nie jest poznany. Wspólną cechą wymienionych leków jest występowanie objawów, które przypominają DER. Z tych powodów przedstawione interakcje leków (innych niż disulfiram) z etanolem określane są mianem DLR. Dostępne dane dla wielu leków są ograniczone, a dla wybranych substancji opisywano jedynie pojedyncze przypadki kliniczne ostrej nietolerancji etanolu bez weryfikacji jej mechanizmu, co dodatkowo utrudnia wnioskowanie i wskazuje na konieczność dalszych badań w tym zakresie. W opisie poszczególnych leków zawarto również informacje o potencjalnym ryzyku występowania reakcji disulfiramowej pozyskane z Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL) danego, dostępnego na rynku polskim preparatu.
双硫仑乙醇反应(DER)和双硫仑样反应(DLR)被定义为接触乙醇后出现的急性乙醛中毒,在现代药物治疗中仍然是一个问题。这些反应是以一种名为双硫仑的药物命名的,这种药物于 20 世纪 40 年代首次在美国注册用于治疗酒精中毒。双硫仑的 DER 效应包括阻断乙醛脱氢酶(ALDH),导致乙醛蓄积,并伴有急性乙醇不耐受和厌恶饮用乙醇。许多常用药物都能以 DLR 的形式与乙醇发生相互作用,其临床过程变化很大,在极少数情况下甚至会导致患者死亡。在阿巴卡韦、某些头孢菌素和丙卡巴嗪等药物中,既观察到了 DER 的症状,也观察到了 DER 的机制。氯霉素、格列齐特、甲硝唑和普萘洛尔等许多活性物质曾被认为会导致 DLR,其依据是患者在中毒过程中出现的临床症状,但它们的相互作用机制不同,通常不会导致血液中乙醛含量的增加,而是与中枢神经系统(CNS)神经递质浓度的变化有关。本文讨论的其他药物的作用机制尚不清楚。上述药物的一个共同特点是出现类似 DER 的症状。因此,本文所介绍的药物(除双硫仑外)与乙醇的相互作用被称为 DLR。许多药物的可用数据有限,部分药物仅描述了急性乙醇不耐受的单个临床病例,但未对其机制进行验证,这进一步阻碍了结论的得出,并表明有必要在这一领域开展进一步的研究。对个别药物的描述还包括从波兰市场上相关制剂的产品特征概要(SmPC)中获取的有关双硫仑反应潜在风险的信息。