{"title":"Развітанне з радзімай. Pаэзія Алега Мінкіна перыяду трансфармацыі","authors":"Siergiej Kowalow","doi":"10.18290/rh23717.6","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"У артыкуле разглядаецца паэзія Алега Мінкіна (1952 г. нар.) перыяду трансфармацыі: вершы напісаныя ў 1991-2016 гг. у Вільні і Маскве, пасля таго, як паэт пакінуў Беларусь. Акрамя змены месца жыхарства на творчасць Мінкіна позняга перыяду наклалі выразны адбітак таксама гістарычныя падзеі: атрыманне Літвой, а потым і Беларуссю, незалежнасці, першыя прэзідэнцкія выбары ў Беларусі і прыход да ўлады Аляксандра Лукашэнкі, заняпад беларускага нацыянальнага адраджэння, узмацненне каланіяльнай залежнасцi Мінска ад Масквы, ператварэнне Расіі і Беларусі ў таталітарныя краіны. У артыкуле аналізуюцца ў біяграфічным ключы і ў грамадска-палітычным кантэксце часу вершы са зборнікаў Пенаты (2007) і Мяне тут не было... (2018). Вызначаецца кірунак творчай эвалюцыі паэта: ад неакласіцызму і неаміфалагізму ранніх зборнікаў Сурма (1984) і Расколіна (1991) да лірыкі непасрэднага перажывання з выразна выяўленым аўтарскім “я” і да філасофскай, метафізічнай паэзіі позняга перыяду.","PeriodicalId":41095,"journal":{"name":"Roczniki Humanistyczne","volume":"2012 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.1000,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Roczniki Humanistyczne","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18290/rh23717.6","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"0","JCRName":"HUMANITIES, MULTIDISCIPLINARY","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
У артыкуле разглядаецца паэзія Алега Мінкіна (1952 г. нар.) перыяду трансфармацыі: вершы напісаныя ў 1991-2016 гг. у Вільні і Маскве, пасля таго, як паэт пакінуў Беларусь. Акрамя змены месца жыхарства на творчасць Мінкіна позняга перыяду наклалі выразны адбітак таксама гістарычныя падзеі: атрыманне Літвой, а потым і Беларуссю, незалежнасці, першыя прэзідэнцкія выбары ў Беларусі і прыход да ўлады Аляксандра Лукашэнкі, заняпад беларускага нацыянальнага адраджэння, узмацненне каланіяльнай залежнасцi Мінска ад Масквы, ператварэнне Расіі і Беларусі ў таталітарныя краіны. У артыкуле аналізуюцца ў біяграфічным ключы і ў грамадска-палітычным кантэксце часу вершы са зборнікаў Пенаты (2007) і Мяне тут не было... (2018). Вызначаецца кірунак творчай эвалюцыі паэта: ад неакласіцызму і неаміфалагізму ранніх зборнікаў Сурма (1984) і Расколіна (1991) да лірыкі непасрэднага перажывання з выразна выяўленым аўтарскім “я” і да філасофскай, метафізічнай паэзіі позняга перыяду.