Piotr Górski, Grzegorz Vončina, Antoni Zięba, Michał Smoczyk, Adam Stebel, Marcin Wilhelm, Wojciech Ciurzycki, Robert Zubel
{"title":"Liverworts collected in the Tatra Mountains during the 19th Field Workshop of the Bryological Section of the Polish Botanical Society","authors":"Piotr Górski, Grzegorz Vončina, Antoni Zięba, Michał Smoczyk, Adam Stebel, Marcin Wilhelm, Wojciech Ciurzycki, Robert Zubel","doi":"10.5586/wb/168300","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badań florystycznych przeprowadzonych w trakcie warsztatów terenowych Sekcji Briologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego w Tatrach w 2022 roku. Eksploracje prowadzono w czterech obszarach, po dwa w Tatrach Wysokich i Zachodnich. Łącznie zinwentaryzowano 82 gatunki wątrobowców. Największą bioróżnorodność odnotowano w Tatrach Wysokich, w Waksmundzkim Żlebie i na północnych stokach Mięguszowieckich Szczytów. Po raz pierwszy w polskiej części Tatr Wysokich odnaleziono dwie rośliny – <i>Jungermannia polaris</i> i <i>Scapania calcicola</i>. Dla trzech gatunków ustalono nowe maksima wysokościowe w skali całego masywu tatrzańskiego. Są to: <i>Bazzania flaccida</i> (2201 m n.p.m.), <i>Mesoptychia heterocolpos</i> (2201 m n.p.m.) oraz <i>Solenostoma confertissimum</i> (2254 m n.p.m.). Jeden arktyczno-alpejski gatunek, <i>Scapania cuspiduligera</i>, odnotowano na nowym minimum wysokościowym (1027 m n.p.m.). W prezentowanym wykazie 11 wątrobowców znajduje się na polskiej, czerwonej liście gatunków zagrożonych. Do tej grupy należą: <i>Anastrophyllum michauxii</i> (kategoria VU), <i>Bazzania flaccida</i> (VU), <i>Calypogeia suecica</i> (VU), <i>Eremonotus myriocarpus</i> (VU), <i>Frullania tamarisci</i> (VU), <i>Lophoziopsis longidens</i> (VU), <i>Marsupella boeckii</i> (VU), <i>Metzgeria conjugata</i> (VU), <i>M. pubescens</i> (VU), <i>Neoorthocaulis binsteadii</i> (VU) oraz <i>Schljakovianthus quadrilobus</i> (VU). W puli stwierdzonych wątrobowców siedem ma swoje jedyne stanowiska w Polsce na terenie Tatr, a 19 to rośliny arktyczno(subarktyczno)-alpejskie.","PeriodicalId":361501,"journal":{"name":"Wiadomości Botaniczne","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Wiadomości Botaniczne","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.5586/wb/168300","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badań florystycznych przeprowadzonych w trakcie warsztatów terenowych Sekcji Briologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego w Tatrach w 2022 roku. Eksploracje prowadzono w czterech obszarach, po dwa w Tatrach Wysokich i Zachodnich. Łącznie zinwentaryzowano 82 gatunki wątrobowców. Największą bioróżnorodność odnotowano w Tatrach Wysokich, w Waksmundzkim Żlebie i na północnych stokach Mięguszowieckich Szczytów. Po raz pierwszy w polskiej części Tatr Wysokich odnaleziono dwie rośliny – Jungermannia polaris i Scapania calcicola. Dla trzech gatunków ustalono nowe maksima wysokościowe w skali całego masywu tatrzańskiego. Są to: Bazzania flaccida (2201 m n.p.m.), Mesoptychia heterocolpos (2201 m n.p.m.) oraz Solenostoma confertissimum (2254 m n.p.m.). Jeden arktyczno-alpejski gatunek, Scapania cuspiduligera, odnotowano na nowym minimum wysokościowym (1027 m n.p.m.). W prezentowanym wykazie 11 wątrobowców znajduje się na polskiej, czerwonej liście gatunków zagrożonych. Do tej grupy należą: Anastrophyllum michauxii (kategoria VU), Bazzania flaccida (VU), Calypogeia suecica (VU), Eremonotus myriocarpus (VU), Frullania tamarisci (VU), Lophoziopsis longidens (VU), Marsupella boeckii (VU), Metzgeria conjugata (VU), M. pubescens (VU), Neoorthocaulis binsteadii (VU) oraz Schljakovianthus quadrilobus (VU). W puli stwierdzonych wątrobowców siedem ma swoje jedyne stanowiska w Polsce na terenie Tatr, a 19 to rośliny arktyczno(subarktyczno)-alpejskie.