Πρόθεση Διακοπής Καπνίσματος σε Έλληνες Αστυνομικούς. Ο ρόλος της Θεωρίας της Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει την πρόθεση διακοπής καπνίσματος σε Έλληνες εν ενεργεία αστυνομικούς, μέσω της Θεωρίας της Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς. Συμμετείχαν 150 άτομα, ηλικίας 21-58 ετών. Χρησιμοποιήθηκαν τέσσερεις αυτοαναφορικές κλίμακες: (α) ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων, (β) η κλίμακα Fagerström μέτρησης εξάρτησης από τη νικοτίνη, (γ) η κλίμακα MacArthur Scale of Subjective Social Status για τη μέτρηση του κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου και (δ) κλίμακα της Θεωρίας της Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς. Βρέθηκε ότι 33,3% των αστυνομκών κάπνιζε περισσότερα από 20 χρόνια και 42% είχε αποπειραθεί να διακόψει το κάπνισμα δύο ή και περισσότερες φορές. Τα αποτελέσματα έδειξαν μέτρια έως υψηλή εξάρτηση και αυτοαντίληψη εθισμού για την πλειοψηφία των αστυνομικών (72,6% και 68,7%, αντίστοιχα). Οι συσχετίσεις μεταξύ των παραγόντων της Θεωρίας της Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς, τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις προσδοκίες αυτοαποτελεσματικότητας, ήταν υψηλές. Η ανάλυση παλινδρόμησης ανέδειξε τον αντιληπτό έλεγχο της συμπεριφοράς (β = 0,53, p < 0,0001), τις προσδοκίες αυτοαποτελεσματικότητας (β = 0,34, p < 0,0001) και τις προηγούμενες προσπάθειες διακοπής (β = 0,22, p < 0,0001), ως τους ισχυρότερους προβλεπτικούς παράγοντες της πρόθεσης για διακοπή του καπνίσματος, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες έρευνες, ακολουθούμενους από τo χρόνο που κάποιος/α είναι καθημερινός καπνιστής (β = 0,18, p < 0,05) και τις στάσεις ως προς τη διακοπή του καπνίσματος (β = 0,14, p < 0,05). Δεδομένου ότι η συνήθεια του καπνίσματος επηρεάζεται από ψυχολογικούς (πεποιθήσεις, συναισθήματα) και κοινωνικούς παράγοντες (κοινωνική πίεση, πρότυπα), είναι επιβεβλημένη η εσωτερική κινητοποίηση των καπνιστών αστυνομικών για τη διακοπή του καπνίσματος μέσω παρεμβάσεων βασισμένων στη θεωρία σε θεσμοθετημένα ιατρεία διακοπής καπνίσματος.