ความสัมพันธ์ระหว่างมิติทางบุคลิกภาพและความก้าวร้าวทางไซเบอร์: บทบาทการเป็นตัวแปรสื่อกลาง ของการติดไซเบอร์ และการเป็นตัวแปรกำกับของอารมณ์ทางจริยธรรม

Abstract

การศึกษานี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมิติทางบุคลิกภาพและความก้าวร้าวทางไซเบอร์โดยมีการติดไซเบอร์เป็นตัวแปรสื่อกลางและมีอารมณ์ทางจริยธรรมเป็นตัวแปรกำกับ  กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษา 870 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ ประกอบด้วย แบบทดสอบมิติทางบุคลิกภาพ 3 มิติ ได้แก่ ลักษณะความเป็นชาย  ลักษณะความเป็นหญิง และความหุนหันพลันแล่น  แบบวัดการติดไซเบอร์  แบบวัดความก้าวร้าวทางไซเบอร์ และแบบวัดอารมณ์ทางจริยธรรม ใช้การวิเคราะห์ตัวแปรสื่อกลางและตัวแปรกำกับด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS Process  ผลพบว่า    (1) ความสัมพันธ์ระหว่างมิติทางบุคลิกภาพและความก้าวร้าวทางไซเบอร์มีตัวแปรสื่อกลาง คือ การติดอินเทอร์เน็ตและการติดเกม  (2) ความสัมพันธ์ระหว่างความหุนหันพลันแล่นและความก้าวร้าวทางไซเบอร์ในเพศชายและเพศหญิงมีตัวแปรกำกับคือ ความรู้สึกผิด  แต่มีทิศทางที่ตรงกันข้ามกัน  (3) ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะความเป็นชายและความก้าวร้าวทางไซเบอร์ มีความละอายแก่ใจเป็นตัวแปรกำกับเฉพาะในเพศหญิง  (4) ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะความเป็นหญิงและความก้าวร้าวทางไซเบอร์  มีทั้งความรู้สึกผิดและความละอายแก่ใจเป็นตัวแปรกำกับเฉพาะในเพศชาย  ผลลัพธ์เหล่านี้ได้เสนอแนะว่าความสัมพันธ์ระหว่างความหุนหันพลันแล่นและความก้าวร้าวทางไซเบอร์ของเพศหญิงจะลดลงได้เมื่อมีการกำกับจากความรู้สึกผิด  นอกจากนี้  ลักษณะความเป็นหญิงยังเป็นตัวหน่วงเหนี่ยวทั้งการติดไซเบอร์และความก้าวร้าวทางไซเบอร์ได้มากกว่าอารมณ์ทางจริยธรรม  ซึ่งสะท้อนว่า  อารมณ์ทางจริยธรรมมีความสามารถที่จำกัดในการลดความก้าวร้าวทางไซเบอร์ในระหว่างเส้นทางลักษณะความเป็นชาย-ความก้าวร้าวทางไซเบอร์ และลักษณะความเป็นหญิง-ความก้าวร้าวทางไซเบอร์