Tölfræðileg greining á tjóni í Ölfusskjálftanum 2008

Abstract

Þann 29. maí 2008 varð jarðskjálfti af stærðinni 6,3 (Mw) í Ölfusi. Upptök skjálftans og tvö misgengi hans voru nálægt nokkrum smábæjum og þéttbýliskjörnum á svæðinu. Hágildi yfirborðshröðunar var skráð 0,88g í Hveragerði sem er aðeins 2–3 km frá meginmisgenginu. Töluvert tjón varð í skjálftanum, en til allra hamingju urðu nánast engin slys á fólki og ekkert dauðsfall. Allar byggingar á Íslandi eru skráðar í opinberri fasteignskrá sem inniheldur margvíslegar upplýsingar um þær. Samkvæmt lögum eru allar fasteignir landsmanna tryggðar gegn náttúrvá hjá Viðlagatryggingu Íslands. Til að meta tryggingarbætur eftir Ölfusskjálftann voru matsmenn fengnir til að skoða skemmdir og áætla viðgerðarkostnað fyrir allar byggingar á svæðinu, þar sem tilkynnt var um tjón. Tjón á hverri fasteign var flokkað í marga fyrirfram skilgreinda undirflokka. Rannsókn á þessum tjónagögnum sýnir að skemmdir á burðarvirki er aðeins lítið hlutfall af heildartjóni, ef miðað er við útgreiddar tryggingabætur. Stærstur hluti bóta fór í að bæta viðgerðakostnað vegna útlitsskaða á veggjum sem þörfnuðust minniháttar sprunguviðgerða og endurmálunar sem og til að bæta skemmdir á gólfefnum eins og parketi og flísum. The South Iceland lowland is an active seismic zone. In May 2008 a shallow Mw6.3 earthquake occurred in the Ölfus region in South Iceland. The epicentre was located in the middle of farmlands and also close to two small towns in the area. The recorded maximum PGA was 0.88g in the town Hveragerði, about 2–3 km from the main fault. A great deal of damage occurred, but fortunately there was no loss of life. All buildings in Iceland are registered in a detailed official database. Insurance against natural disasters is obligatory. After the Ölfus earthquake, damage and repair cost for every affected building was estimated by trained estimators in order to cover the loss incurred for policy holders. The damage data for every property was split into number of subcategories. Analysis of the data showed that damage of structural elements was only a fraction of the total damage, and most of the estimated repair cost was related to cosmetic non-structural surface damage that required replacement of flooring, tiles and paint work.