{"title":"Przymioty osoby ludzkiej w centrum procesu resocjalizacji – perspektywa osiągnięć wychowawczo-dydaktycznych","authors":"Krystyna Chałas","doi":"10.18290/rped23152.5","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"U podstaw analiz znajduje się teza: nie ma wychowania bez koncepcji człowieka, także nie ma resocjalizacji bez przyjęcia koncepcji człowieka. Przyjęcie koncepcji człowieka warunkuje cele, treści, metody, formy i rzutuje na efekty wychowawczo-dydaktyczne. Powstaje więc pytanie: jaką koncepcję człowieka przyjąć w perspektywie osiągania pełni człowieczeństwa. Powstaje pytanie: W czym wyraża się fenomen osoby? Marian Nowak, rozpatrując fenomen osoby, sens i znaczenie istnienia osobowego w świetle interpretacji R. Guaraliniego, stawia dwa zasadnicze pytania: co to jest osoba? Udziela na nie odpowiedzi: „Osoba jest istnieniem uformowanym na podstawach wewnętrzności, zdeterminowanym przez ducha i działającym w duchu”. \nDrugie pytanie brzmi: Kto to jest osoba? Odpowiedź brzmi: „osoba to „ja” tzw. istnienie uformowane, wewnętrznie twórcze, jeśli jest w sobie i dysponuje sobą”. \nW kontekście tematu przedstawionego opracowania na uwagę zasługują przymioty osoby: godność, rozumność, mądrość, wolność, odpowiedzialność, zdolność do miłości i transcendencji. \nUmieszczanie ich w centrum procesu resocjalizacji implikuje uczynienie z nich zadań, treści, efektów tego procesu. \nPoniżej dokonana zostanie skrótowa analiza przymiotów osoby w aspekcie powyżej wskazanych elementów procesu resocjalizacji.","PeriodicalId":287692,"journal":{"name":"Roczniki Pedagogiczne","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-09-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Roczniki Pedagogiczne","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18290/rped23152.5","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
U podstaw analiz znajduje się teza: nie ma wychowania bez koncepcji człowieka, także nie ma resocjalizacji bez przyjęcia koncepcji człowieka. Przyjęcie koncepcji człowieka warunkuje cele, treści, metody, formy i rzutuje na efekty wychowawczo-dydaktyczne. Powstaje więc pytanie: jaką koncepcję człowieka przyjąć w perspektywie osiągania pełni człowieczeństwa. Powstaje pytanie: W czym wyraża się fenomen osoby? Marian Nowak, rozpatrując fenomen osoby, sens i znaczenie istnienia osobowego w świetle interpretacji R. Guaraliniego, stawia dwa zasadnicze pytania: co to jest osoba? Udziela na nie odpowiedzi: „Osoba jest istnieniem uformowanym na podstawach wewnętrzności, zdeterminowanym przez ducha i działającym w duchu”.
Drugie pytanie brzmi: Kto to jest osoba? Odpowiedź brzmi: „osoba to „ja” tzw. istnienie uformowane, wewnętrznie twórcze, jeśli jest w sobie i dysponuje sobą”.
W kontekście tematu przedstawionego opracowania na uwagę zasługują przymioty osoby: godność, rozumność, mądrość, wolność, odpowiedzialność, zdolność do miłości i transcendencji.
Umieszczanie ich w centrum procesu resocjalizacji implikuje uczynienie z nich zadań, treści, efektów tego procesu.
Poniżej dokonana zostanie skrótowa analiza przymiotów osoby w aspekcie powyżej wskazanych elementów procesu resocjalizacji.