Kültür Endüstrisi Perspektifinde Meta Estetiği ve Geleneksel Sanat

Abstract

Theodor W. Adorno ve Max Horkheimer tarafindan kavramsallastirilan kultur endustrisi benzesme/aynilasma baglaminda sanat eserini birer meta olarak kabul etmektedir. Kultur endustrisinin besledigi tuketim formlari yeni olani cazip kilmakta ve bu dogrultuda gelenek ve modern karsitligi beslenmektedir. Kapitalizm ve estetik perspektifinden dogan meta estetigi kavrami geleneksel sanat cercevesinde degerlendirildiginde geleneksel estetik kavraminin olusumunu saglamaktadir. Mevcut calismada fenomenolojik cozumleme ile kultur endustrilerinin bir sonucu olarak gorulebilecek meta estetigi kavrami incelenmis, estetik deger, sanatin toplumsal konumu ve yorumu degerlendirilmistir. Soz konusu cozumleme neticesinde kultur endustrisinin bir vaat olarak sundugu estetik haz geleneksel sanatlar odaginda incelendiginde yerini; fikir uretimi, eserin ozgunlugu, dusunum sureci ve bedensel emegin soz konusu olmasi gibi hususlara birakmakta ve bu hususlar estetik hazzi belirleyebilmektedir. Arastirma neticesinde tuketim toplumunu besleyen bir endustri olarak beliren kulturun tuketicilerin istekleri cercevesinde bicimlendigi, geleneksel sanatlarin zamana yayilan uretim surecinin endustriyel formda seri uretime donustugu, usta-cirak usulunun yerini arac-gereclerin aldigi, toplumdan beslenen geleneksel uretimin ve estetik hazzin yerini kullanim degerine biraktigi sonucuna ulasilmis ve geleneksel estetik kavrami betimlenmistir.