Tożsamość społeczno-kulturowa a akceptacja siebie jako osoby głuchej użytkowników implantu ślimakowego z głuchotą prelingwalną – badanie wstępne

Abstract

Tożsamość społeczno-kulturowa osób g/Głuchych jest ważnym zagadnieniem z perspektywy ich psychologicznego i społecznego funkcjonowania. W badaniach nad osobami z głuchotą prelingwalną korzystającymi z implantu ślimakowego (CI – cochlear implant), o wysokich kompetencjach w języku polskim fonicznym, postawiono pytanie o związek tej tożsamości z akceptacją siebie jako osoby głuchej oraz z wiekiem i płcią. Posłużono się DIDS Neila Glickmana oraz Ankietą informacyjną, zawierającą m.in. pytanie o akceptację siebie jako osoby głuchej ocenianej na skali wizualno-analogowej (VAS). Okazało się, że tożsamość społeczno-kulturowa u badanych osób głuchych z CI wykazuje podobieństwo do wyników badań na ten temat uzyskanych w innych krajach – u badanych prelingwalnie głuchych użytkowników CI dominuje tożsamość dualna, tj. identyfikacja zarówno z głuchymi, jak i słyszącymi, a także tożsamość słyszących. Tożsamość marginalna natomiast współwystępuje z trudnościami w akceptacji siebie jako osoby głuchej. Z mniejszą akceptacją siebie jako osoby głuchej pozostaje w istotnym związku także kształtowanie się tożsamości słyszących, co sugeruje np. obecność zaprzeczania głuchocie u badanych osób głuchych z CI. Wymaga to jednak dalszych badań.