DOĞU VE BATI TÜRKÇESİ ÖRNEKLEMİNDE -mAGXnCA VE -mAyIncA ZARF-FİİL EKİNDEKİ ŞART İFADESİ

Abstract

Eski Türkçede -gınça/-gınçe ve seyrek olarak -kınça/-kinçe şeklindeki zarf-fiil eki, Doğu Türkçesinde -GInCA/-GUnCA ve Batı Türkçesinde -IncA/-UncA biçiminde devam etmiştir. Bu ekle kurulan zarf-fiiller ile temel tümcenin yüklemi arasında öncelik-sonralık, nedensellik, zaman bakımından sınırlandırma ve kimi zaman da şart ilişkisi kurmak mümkündür. Bu ekin olumsuz kuruluşlarında ise Doğu Türkçesinde öncelik-sonralık ve şart, Batı Türkçesinde sınırlandırma ve şart ifadelerinin öne çıktığı görülmektedir. Bu zarf-fiil ekinin olumsuz biçimi, eklendiği fiilin gerçekleşip gerçekleşmemesine bağlı olarak tümcenin yükleminin bildirdiği hareket ya da oluşun gerçekleşip gerçekleşmeyeceğinin söz konusu olduğu durumları ifade etmektedir. Dolayısıyla bu ekle oluşturulan zarf-fiillerle bir şart anlamı da sağlanmaktadır. Çalışmada elde edilen verilerden yola çıkarak Doğu Türkçesinde -mAGInCA/-mAGUnCA ve Batı Türkçesinde -mAyIncA biçimindeki bu olumsuz zarf-fiil ekinin hangi koşullarda şart ifade ettiği saptanmaya çalışılmıştır. Böylece şart ifadesinin iki lehçede farklılaşan gelişiminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada, Eski Türkçedeki -gInçA/-kInçA ekinin olumsuz biçiminin Doğu ve Batı Türkçesindeki kullanımları için Gülistan ve Tezkîretü’l-Evliyâ’nın Farsçadan Doğu ve Batı Türkçesine yapılmış çevirileri taranmıştır. Söz konusu ekin olumsuz biçimleri belirlenerek anlam ve işlevleri, yüklemle ilişkileri ve bulundukları tümcelerdeki yüklemlerin özellikleri incelemeye tabi tutulmuştur. Doğu ve Batı Türkçesindeki aynı eserlerin seçilmesinin yapılacak karşılaştırmayı daha güvenilir kılacağı düşünülmüştür.