YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇENİN ÖĞRENİMİNDE KAYGININ AKADEMİK BAŞARIYA ETKİSİ

Abstract

Kaygi, bireyin varolussal etmenlerinden biri olarak ortaya ciktigi gibi cogunlukla yasadigi fizik ve sosyal cevre ile etkilesimleri ve deneyimleri sonucunda gorulen intrapsisik (intrapsychic) durumlari ifade etmekte kullanilan bir kavram olarak da karsimiza cikmaktadir. Konu ile ilgili yapilan bilimsel arastirmalarda yabanci dil ogreniminde gozlemlenen kaygi turunun genel kaygi kavramlastirmalarindan ayri tutularak degerlendirildigi gozlemlenmektedir. Soz konusu calismalara gore kaygi daha cok psiko-motor uretime donuk dinleme ve konusma becerilerinde gorulmekte, ayrica iletisim korkusundan, sinav kaygisindan ve olumsuz degerlendirilme korkusundan kaynaklanan kaygi durumlari da soz konusu olabilmektedir. Bu bulgular cercevesinde ideal bir ogretim ortaminda bireylerin yuksek bir gudulenme ile egitim almalari adina kaygidan etkilenmeyecekleri bir sinif olusturulmasi ve bu yonde bir ogretme-ogrenme stratejilerinin benimsenmesi gerektigi ongorulebilir. Bu arastirmada da ilgili literaturde sikca kullanilan, kaygi belirleme olceklerinden, Horwitz, ve Cope (1986) tarafindan gelistirilen Yabanci Dil Ogrenme Kaygi Olcegi (FLCAS) yardimiyla ogrenme ortaminda olusan kaygi kategorileri belirlenmistir. Ayrica Sarason (1984) tarafindan gelistirilen sinav kaygisi olceginden elde edilen verilerle de, sinav kaygisinin Kirgizistan-Turkiye Manas Universitesi Turkiye Turkcesi Hazirlik Siniflarinda ogrenim goren universite ogrencilerinin akademik basarilarini ne yonde, ne kadar etkilediginin arastirilmasi hedeflenmistir. Cok degiskenli istatistiksel tekniklerle elde edilen deneysel verilerin yorumlanmasina gore de kayginin ogrenme surecinde gorulen olumsuz etkilerinin azaltilabilmesi icin oneriler getirilmistir.