Organizacja i przebieg Narodowego Plebiscytu Pokoju w województwie opolskim

Abstract

Między 17 a 22 maja 1951 r. w Polsce, pod auspicjami Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju trwał Narodowy Plebiscyt Pokoju. Akcja ta miała na celu zgromadzenie podpisów pod Apelem berlińskim ogłoszonym przez Światową Radę Pokoju w sprawie podpisania Paktu Pokoju między pięcioma mocarstwami światowymi. Głosowanie poprzedzała intensywna kampania propagandowa w obronie pokoju i piętnująca „podżegaczy wojennych”. W województwie opolskim, podobnie jak w całym kraju, powstały przed plebiscytem liczne komitety pokojowe, zwerbowano grupę ok. 40 tys. agitatorów, urządzono wiele spotkań, masówek, manifestacji. Agitację prowadzono za pośrednictwem prasy, filmu, radia i radiowęzłów. Dla uczczenia plebiscytu podejmowano zobowiązania produkcyjne i przygotowano specjalne dekoracje. W województwie opolskim 99,5% upoważnionych złożyło karty z podpisami pod Apelem Światowej Rady Pokoju. Nieliczne odmowy pochodziły głównie od świadków Jehowy oraz rodzimych mieszkańców, którzy deklarowali się jako Niemcy lub zabiegali o wyjazd na stałe do Niemiec. Celem akcji było wskazanie źródeł zagrożenia wojną i metod zachowania pokoju. Ponadto kampania miała spowodować wzrost społecznej akceptacji dla władz i realizowanego przez nią programu zmian politycznych i gospodarczych. Uzyskane efekty tych starań okazały się krótkotrwałe.