ORHAN PAMUK'UN “KAR” ADLI ROMANINDA GEÇEN DEYİMLERİN RUSÇA, GÜRCÜCE VE İNGİLİZCE ÇEVİRİSİNİN EREK-ODAKLI KURAM AÇISINDAN İNCELENMESİ

Abstract

Çeviri, geçmişten günümüze farklı toplumlar ve kültürler arasındaki duygu ve düşüncelerin, sözlü anlatım ve yazılı metinler aracılığıyla aktarılmasını sağlayan iletişim araçlarından biridir. Dünyada farklı farklı dillerin ortaya çıkmasıyla birlikte çeviriye olan gereksinim artmıştır. Yazının ve dillerin ortaya çıkmasının eski devirlere dayandığı düşünülürse çevirinin de ortaya çıkması o zamanlara dayanmaktadır. Günümüzde kültürler arası ilişkiler açısından çevirinin rolü yadsınamaz hale gelmiştir. Eski zamanlardan beri süregelen çeviri faaliyetleri Türkçe, İngilizce, Rusça ve Gürcüce dilleri arasında da hem yazılı hem sözlü şekilde olmuştur. Bu diller arasındaki çeviri faaliyetlerinin bir hayli fazla olduğu bilinmektedir. Çeviri bilimin tarihi çok eskiye dayanmasa da çeviri faaliyetlerinin başlangıcı çok eskilere dayanmaktadır. Çeviri bilimin bir alan olarak kabul edilmesiyle birlikte çeviri eleştirisi ortaya çıkmıştır. Yapılan eleştirilerin artması yeni yeni kuramları meydana getirmiştir. Bunlardan bir tanesi de çağdaş çeviri bilimci G. Toury’nin betimleyici çeviri kuramıdır. Toury bu alanda var olan ilişkileri incelemiş, deneysel ve görsel bilgilere dayalı veriler sonucunda ise erek odaklı kuramı geliştirmiştir. Bu çalışmada, Orhan Pamuk’un “Kar” adlı romanındaki deyimlerin Rusça, Gürcüce ve İngilizce çevirisinde kullanılmış olan yöntemler G. Toury’nin geliştirmiş olduğu “Erek-Odaklı Çeviri Kuramı” temel alınarak incelenmiştir. Çalışmada, çevirmenlerin deyimleri aktarırken tek bir strateji kullanmak yerine başka stratejilere de başvurduğu görülmüştür. Çevirmenlerin anlaşılması zor parçaları çevirirken yerlileştirme stratejisini kullanarak aktardığı anlaşılmıştır. Araştırmamızda nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup karşılaştırmalı çeviri analizi yapılmıştır.