Sleep deprivation as a method in the treatment of depression

Abstract

Istnieje wiele doniesień na temat zaburzeń rytmów dobowych w przebiegu chorób afektywnych. Rytmy okołodobowe dotyczą wydzielania wielu neuroprzekaźników (w tym noradrenaliny, serotoniny, dopaminy) oraz hormonów, które są istotne z punktu widzenia leczenia farmakologicznego w psychiatrii. Chronoterapia polega na kontrolowanej ekspozycji na bodźce środowiskowe, które wpływają na rytmy biologiczne i dają zamierzony efekt terapeutyczny. Najlepiej poznaną metodą chronoterapii jest deprywacja snu (sleep deprivation, SD), która posiada wielokierunkowy mechanizm działania, przynosi szybki efekt przeciwdepresyjny, jest metodą skuteczną, posiada niewiele przeciwwskazań i skutków ubocznych. Niestety bardzo często obserwuje się gwałtowne pogorszenie po epizodzie snu, gdy nie stosuje się metod podtrzymujących efektu terapeutycznego SD. Obecnie najbardziej zalecanym schematem jest łączenie całkowitej deprywacji snu (total sleep deprivation, TSD) z przesunięciem fazy snu (sleep phase advance, SPA), terapią jasnym światłem (bright light therapy, BL, LT) oraz farmakoterapią. Takie postępowanie ma udowodnioną skuteczność krótko- i długoterminową, może mieć korzystny efekt w leczeniu depresji lekoopornej.