Sınır Ötesi Yüksek Öğretim: Etiyopya ve Somaliland Deneyimleri

Abstract

Sınır ötesi yükseköğretimin ulusal kapasiteyi güçlendirmede ve kültürlerarası anlayışı ve Ekonomik Kalkınmayı teşvik etmede oynayabileceği önemli rolün giderek daha fazla farkına varılmaktadır. Somaliland, Somali ile yıllar süren iç savaştan sonra altyapısını yeniden inşa etmek için mücadele ediyordu, ilk üniversitesini 1998'de açtı ve o zamandan beri yükseköğretim sistemini istikrarlı bir şekilde genişletiyor. Önemli zorluklar devam etse de, binlerce lise mezunu her yıl ülkenin üniversitelerine ve kolejlerine umut bağladıkça yüksek öğretim gelişiyor. Sınır ötesi yüksek öğretim (CBHE), o zaman birçok ülkenin sınır stratejilerinde giderek daha fazla öne çıkıyor, ancak bu, eğitim toplulukları ve ticaret politika yapıcıları arasındaki bağlantıyı artırmamış gibi görünüyor. Bu katılım eksikliği, uluslararası eğitim çabalarını geliştirmek için ticari ve ekonomik kalkınma kaynaklarından yararlanmak için çok sayıda kaçırılmış fırsata yol açar ve bunun tersi de geçerlidir. Kuşkusuz, çeşitli nedenlerle sınır ötesi yükseköğretime artan bir ilgi vardır. Bu değişkenler, öğrenci hareketliliğindeki değişiklikleri, program hareketliliğini, uzun mesafeli eğitimin sağlanmasını ve artan öğrenci kayıtlarının genel eğilimini içerir (Chetro-Szivos, 2010). Sınır ötesi yükseköğretim daha popüler hale geliyor, ancak bunun nedenleri öğrenci demografisini ve yenilikçi dağıtım stratejilerini değiştirmenin ötesine geçiyor. Pek çok akademisyen, bir ulusun halkının entelektüel gelişiminin o ulustaki sosyal ve ekonomik ilerlemeyi etkileyebileceğini iddia ediyor. Karma yöntem yaklaşımını kullanan bu makale, Somaliland ve Etiyopya'daki devlet kurumları, araştırma merkezleri ve eğitim kurumlarından gelen derinlemesine görüşmeler, sözlü veriler ve raporlar kullanarak Sınır Ötesi Yüksek Öğrenimi ve yerel ekonomik kalkınmayı eleştirel bir şekilde araştırıyor. Somaliland derin bir şekilde detaylandırdı.