بررسی اثر باکتریهای آزادزی تثبیتکننده نیتروژن و حلکننده فسفر و پتاسیم بر شاخصهای رشدی دو توده ماش (Vigna radiata L.)

Journal of Agroecology Pub Date : 2020-02-20 DOI:10.22067/JAG.V11I4.77747

افسانه یوسفی, رضا میرزایی تالارپشتی, جعفر نباتی, سعید صوفیزاده

{"title":"بررسی اثر باکتریهای آزادزی تثبیتکننده نیتروژن و حلکننده فسفر و پتاسیم بر شاخصهای رشدی دو توده ماش (Vigna radiata L.)","authors":"افسانه یوسفی, رضا میرزایی تالارپشتی, جعفر نباتی, سعید صوفیزاده","doi":"10.22067/JAG.V11I4.77747","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"به‌منظور بررسی اثر باکتری‌های حل‌کننده فسفر، پتاسیم و تثبیت‌کننده آزادزی نیتروژن بر شاخص‌های رشدی ماش (Vigna radiata L.)، آزمایشی در سال زراعی 1396 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، با دو توده ماش (دزفولی و هندی)، شش تیمار کودی شامل: 1- باکتری‌های آزادزی تثبیت‌کننده نیتروژن، 2- باکتری‌های حل‌کننده فسفر، 3- باکتری‌های حل‌کننده پتاسیم، 4- باکتری‌های آزادزی تثبیت‌کننده نیتروژن + باکتری‌های حل‌کننده پتاسیم و فسفر، 5- کود شیمیایی نیتروژن و 6- شاهد (بدون کود زیستی و شیمیایی) در سه تکرار اجرا شد. مقدار واحد کلونی ریز‌موجود در هر گرم کود زیستی 107 واحد بود. صفات مورد مطالعه شامل شاخص سطح برگ، ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، سرعت آسیمیلاسیون خالص، سرعت رشد نسبی و عملکرد دانه بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین شاخص سطح برگ (80/3)، تجمع ماده خشک (835 گرم بر مترمربع) و عملکرد دانه (1558 کیلوگرم در هکتار) ماش در توده هندی به‌دست آمد و توده دزفولی بیش‌ترین سرعت رشد محصول (25 گرم در مترمربع در روز)، سرعت رشد نسبی (056/0 گرم در مترمربع در روز) و سرعت آسیمیلاسیون خالص (95/18 گرم دی‌اکسید‌کربن در مترمربع در روز) را نشان داد. کم‌ترین شاخص‌های رشد در شاهد در هر دو توده دزفولی و هندی به‌دست آمد. بر این اساس می‌توان چنین نتیجه گرفت که کاربرد هم‌زمان کودهای زیستی در بهبود شرایط رشدی گیاه اثر قابل توجهی داشته است و از ﻃﺮﯾﻖ اﻓﺰاﯾﺶ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ رﯾﺸﻪ و در نتیجه ﺟﺬب ﺑﻬﺘﺮ آب و ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ از ﺧﺎک توانسته است، ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﺑﻬﺒﻮد ﺻﻔﺎت ﮐﻤﯽ ﮔﯿﺎه ﮔﺮدد.","PeriodicalId":287764,"journal":{"name":"Journal of Agroecology","volume":"3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2020-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Agroecology","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22067/JAG.V11I4.77747","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

به‌منظور بررسی اثر باکتری‌های حل‌کننده فسفر، پتاسیم و تثبیت‌کننده آزادزی نیتروژن بر شاخص‌های رشدی ماش (Vigna radiata L.)، آزمایشی در سال زراعی 1396 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، با دو توده ماش (دزفولی و هندی)، شش تیمار کودی شامل: 1- باکتری‌های آزادزی تثبیت‌کننده نیتروژن، 2- باکتری‌های حل‌کننده فسفر، 3- باکتری‌های حل‌کننده پتاسیم، 4- باکتری‌های آزادزی تثبیت‌کننده نیتروژن + باکتری‌های حل‌کننده پتاسیم و فسفر، 5- کود شیمیایی نیتروژن و 6- شاهد (بدون کود زیستی و شیمیایی) در سه تکرار اجرا شد. مقدار واحد کلونی ریز‌موجود در هر گرم کود زیستی 107 واحد بود. صفات مورد مطالعه شامل شاخص سطح برگ، ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، سرعت آسیمیلاسیون خالص، سرعت رشد نسبی و عملکرد دانه بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین شاخص سطح برگ (80/3)، تجمع ماده خشک (835 گرم بر مترمربع) و عملکرد دانه (1558 کیلوگرم در هکتار) ماش در توده هندی به‌دست آمد و توده دزفولی بیش‌ترین سرعت رشد محصول (25 گرم در مترمربع در روز)، سرعت رشد نسبی (056/0 گرم در مترمربع در روز) و سرعت آسیمیلاسیون خالص (95/18 گرم دی‌اکسید‌کربن در مترمربع در روز) را نشان داد. کم‌ترین شاخص‌های رشد در شاهد در هر دو توده دزفولی و هندی به‌دست آمد. بر این اساس می‌توان چنین نتیجه گرفت که کاربرد هم‌زمان کودهای زیستی در بهبود شرایط رشدی گیاه اثر قابل توجهی داشته است و از ﻃﺮﯾﻖ اﻓﺰاﯾﺶ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ رﯾﺸﻪ و در نتیجه ﺟﺬب ﺑﻬﺘﺮ آب و ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ از ﺧﺎک توانسته است، ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﺑﻬﺒﻮد ﺻﻔﺎت ﮐﻤﯽ ﮔﯿﺎه ﮔﺮدد.

查看原文本刊更多论文

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Journal of Agroecology

自引率

0.00%

发文量