O tratamento da fraseoloxía na parte introdutoria dos dicionarios monolingües do español

Abstract

A parte introdutoria constitúe un elemento esencial para toda a obra lexicográfica, pois ademais de proporcionar os métodos prácticos para optimizar o uso do dicionario, serve tamén para aclarar cuestións teóricas, como as relativas á definición das construcións recollidas, a distinción entre unha e outra clase de unidades e a explicación do valor das marcas diasistemáticas. A pesar do papel central que desempeña, a parte introdutoria non recibiu o interese que se merece dentro dos estudos lingüísticos. É máis, os estudos sobre os prefacios dos dicionarios redúcense aínda máis cando se trata da presentación das unidades fraseolóxicas (UFS). A presente contribución trata de encher ese baleiro mediante o exame das UFS nos preliminares dunha serie de dicionarios xerais e fraseolóxicos en español e árabe. O obxectivo deste traballo é dobre. Por un lado, procura revelar as lagoas e incoherencias no tratamento que reciben as unidades pluriverbais nos preliminares dos dicionarios. Por outro lado, pretende sinalar os métodos máis eficientes para un tratamento óptimo das unidades obxecto de estudo.