POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZŃSTWA POLSKI PO 1989 ROKU

Abstract

Głównym celem niniejszego artykułu było określenie czynników, które przyczyniły się do kształtowania bezpieczeństwa zewnętrznego oraz międzynarodowego Polski po 1989 r. Autorzy poruszyli główne problemy kształtowania się polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w okresie transformacji systemowej oraz przemian na arenie międzynarodowej po 1989 r. W pierwszej części artykułu autorzy opisali stosunki RP z innymi państwami. W głównej części autorzy scharakteryzowali doktryny i strategie obowiązujące w państwie polskim po 1989 r.W kolejnej części przedstawiali współpracę ze strukturami międzynarodowymi, której istotnymi cezurami czasowymi były przełom polityczny 1989 r. oraz przystąpienie do NATO w 1999 r. Lata dziewięćdziesiąte XX wieku były okresem radykalnych przemian polityczno-ustrojowych w Polsce, w związku z tym również bezpieczeństwo doświadczało rewolucyjnych zmian.