Argument skrypturystyczny w teologii fundamentalnej i uwarunkowania jego waloru motywacyjnego

Abstract

W teologii fundamentalnej jednym z istotnych argumentów, przywoływanych dla uwiarygodnienia boskiej godności Jezusa z Nazaretu, jest argument skrypturystyczny. Chodzi w nim o wykazanie, że w historycznej Osobie Jezusa z Nazaretu zrealizowały się mesjańskie proroctwa i zbawcze obietnice Starego Testamentu. Był on obecny już w autoapologii Jezusa z Nazaretu oraz w działalności ewangelizacyjnej Kościoła apostolskiego. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na mało dotąd eksponowane historyczno-teologiczne uwarunkowania waloru motywacyjnego tegoż argumentu. Dla zrealizowania tego celu ukazano najpierw specyfikę spojrzenia na ten argument w historii i obecnie. Następnie przedstawiono trzy istotne uwarunkowania jego waloru motywacyjnego. Przywołując ten argument dla uwiarygodnienia mesjańskich roszczeń Jezusa z Nazaretu, trzeba najpierw mieć na uwadze fakt wielopostaciowości judaizmu w czasach, w których On żył. Nie mniej ważną kwestią jest właściwe rozumienie eksponowanego wypełnienia się starotestamentalnych proroctw w Jezusie z Nazaretu. Z tym zaś związana jest trzecia kwestia – praktyka dokonywania relektury tekstu świętego w tradycji żydowskiej. Zarysowane uwarunkowania, właściwie uwzględniane w wykładzie teologii fundamentalnej, mogą przyczyniać się do skuteczniejszego motywowania do wiary chrześcijańskiej za pomocą argumentu biblijnego.