Natalie Gedayloo, Shahzad Tahmasebi-Boroujeni, M. Shojaei
{"title":"The Effect of Verbal and Analogical Learning on the Accuracy and Angular Velocity of Dart-Throwing in Children","authors":"Natalie Gedayloo, Shahzad Tahmasebi-Boroujeni, M. Shojaei","doi":"10.22122/JRRS.V16I0.3554","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"مقدمه: اهمیت یادگیری پنهان و روشهای دستیابی به آن در یادگیری مهارتهای حرکتی رو به افزایش است. با این حال، تحقیقات اندکی در این زمینه بر روی کودکان انجام شده است و اثرات قیاس در عملکرد تحت فشار در کودکان مشخص نیست. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه یادگیری قياسي (پنهان) و كلامي (آشکار) بر دقت و سرعت زوايهاي آرنج در مهارت پرتاب دارت کودکان بود. مواد و روشها: این مطالعه آزمایشی به صورت نیمه تجربی بر روی 24 کودک با میانگین سنی 20/2 ± 06/11 سال انجام شد. نمونهها به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش کلامی، قیاسی و شاهد تقسیم شدند. پس از پیشآزمون پرتاب دارت (10 كوشش)، شرکتکنندگان در 8 جلسه تمرین (هر جلسه 50 کوشش) تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. سپس آزمونهای یادداری و انتقال، 3 هفته بعد از آخرین جلسه اکتساب و با 10 کوشش در متغیرهای خطای شعاعی و سرعت زاویهای از آنها به عمل آمد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب (4 × 3 در اجرا و 3 × 3 در سرعت زاویهای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: گروه کلامی در مراحل اکتساب (001/0 > P)، یادداری (003/0 = P) و انتقال (025/0 = P) کاهش معنیداری در خطاي شعاعي پرتاب داشت. با اين حال، افزایش خطا در مراحل یادداری (001/0 = P) و انتقال (001/0 > P) در گروه شاهد و مرحله انتقال در گروه قیاسی (038/0 = P) مشاهده گردید. همچنین، گروه کلامی افزایش معنیداری را در يادگيري سرعت زاويهاي آرنج نشان داد (005/0 = P)؛ در حالي كه تفاوت معنیداری بین مراحل آزمون در سایر گروهها مشاهده نشد (050/0 < P). نتیجهگیری: به نظر میرسد كه آموزش کلامی نسبت به قیاسی، موجب افزایش سرعت زاویهای، بهبود دقت و اجرای عملكرد میشود و بر عملکرد کودکان مؤثرتر است.","PeriodicalId":289923,"journal":{"name":"Journal of Research in Rehabilitation Sciences","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2020-08-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Research in Rehabilitation Sciences","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22122/JRRS.V16I0.3554","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
مقدمه: اهمیت یادگیری پنهان و روشهای دستیابی به آن در یادگیری مهارتهای حرکتی رو به افزایش است. با این حال، تحقیقات اندکی در این زمینه بر روی کودکان انجام شده است و اثرات قیاس در عملکرد تحت فشار در کودکان مشخص نیست. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه یادگیری قياسي (پنهان) و كلامي (آشکار) بر دقت و سرعت زوايهاي آرنج در مهارت پرتاب دارت کودکان بود. مواد و روشها: این مطالعه آزمایشی به صورت نیمه تجربی بر روی 24 کودک با میانگین سنی 20/2 ± 06/11 سال انجام شد. نمونهها به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش کلامی، قیاسی و شاهد تقسیم شدند. پس از پیشآزمون پرتاب دارت (10 كوشش)، شرکتکنندگان در 8 جلسه تمرین (هر جلسه 50 کوشش) تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. سپس آزمونهای یادداری و انتقال، 3 هفته بعد از آخرین جلسه اکتساب و با 10 کوشش در متغیرهای خطای شعاعی و سرعت زاویهای از آنها به عمل آمد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب (4 × 3 در اجرا و 3 × 3 در سرعت زاویهای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: گروه کلامی در مراحل اکتساب (001/0 > P)، یادداری (003/0 = P) و انتقال (025/0 = P) کاهش معنیداری در خطاي شعاعي پرتاب داشت. با اين حال، افزایش خطا در مراحل یادداری (001/0 = P) و انتقال (001/0 > P) در گروه شاهد و مرحله انتقال در گروه قیاسی (038/0 = P) مشاهده گردید. همچنین، گروه کلامی افزایش معنیداری را در يادگيري سرعت زاويهاي آرنج نشان داد (005/0 = P)؛ در حالي كه تفاوت معنیداری بین مراحل آزمون در سایر گروهها مشاهده نشد (050/0 < P). نتیجهگیری: به نظر میرسد كه آموزش کلامی نسبت به قیاسی، موجب افزایش سرعت زاویهای، بهبود دقت و اجرای عملكرد میشود و بر عملکرد کودکان مؤثرتر است.