{"title":"搜索工作室。剧院在视觉艺术的十字路口","authors":"Rosa Lambert","doi":"10.21825/documenta.81907","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"De voorstelling Atelier (Damiaan De Schrijver, Matthias De Koning en Peter Vanden Eede, 2017) was de aanleiding voor het symposium ‘Time and Space to Create (and to Be Human)’, georganiseerd door onderzoeksgroep ARIA in oktober 2018. Waar het symposium Atelier benaderde vanuit institutioneel oogpunt, kiest dit artikel voor een kunsttheoretische bril. In Atelier fungeert de theaterscène immers als werkplek, laboratorium, een letterlijk ‘atelier’ waarin de acteurs een theatraal onderzoek voeren rond de aard van kunst. Zo onthullen de makers op ironische wijze enkele fundamentele componenten van de kunstvorm. Ze brengen vragen aan het licht over de beginselen van het creatieproces eigen aan theater, en naar het statuut van het lichaam, object en toeschouwer binnen dat theatraal kader: Hoe beweegt een acteur zich tussen personage en lichaam? Hoe komt het dat een urinoir, eens op het podium geplaatst, zich kan ontpoppen tot een kunstwerk? Hoe (on)misbaar is de aanwezigheid van een toeschouwer? Dit artikel plaatst die vragen tegen de achtergrond van Erika Fischer-Lichtes discours over het lichaam van de performer, Arthur Danto’s kunstfilosofische beschouwing van minimal art en Erving Goffmans Frame Analysis. Door deze kunsttheoretische inzichten te verbinden met Atelier, zal dit artikel de diepere inzet van het theaterwetenschappelijk onderzoek uit de voorstelling aan de oppervlakte brengen.","PeriodicalId":42888,"journal":{"name":"Studia et Documenta","volume":"22 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.1000,"publicationDate":"2020-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"Het Atelier doorzocht. Theater op het kruispunt met beeldende kunst\",\"authors\":\"Rosa Lambert\",\"doi\":\"10.21825/documenta.81907\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"De voorstelling Atelier (Damiaan De Schrijver, Matthias De Koning en Peter Vanden Eede, 2017) was de aanleiding voor het symposium ‘Time and Space to Create (and to Be Human)’, georganiseerd door onderzoeksgroep ARIA in oktober 2018. Waar het symposium Atelier benaderde vanuit institutioneel oogpunt, kiest dit artikel voor een kunsttheoretische bril. In Atelier fungeert de theaterscène immers als werkplek, laboratorium, een letterlijk ‘atelier’ waarin de acteurs een theatraal onderzoek voeren rond de aard van kunst. Zo onthullen de makers op ironische wijze enkele fundamentele componenten van de kunstvorm. Ze brengen vragen aan het licht over de beginselen van het creatieproces eigen aan theater, en naar het statuut van het lichaam, object en toeschouwer binnen dat theatraal kader: Hoe beweegt een acteur zich tussen personage en lichaam? Hoe komt het dat een urinoir, eens op het podium geplaatst, zich kan ontpoppen tot een kunstwerk? Hoe (on)misbaar is de aanwezigheid van een toeschouwer? Dit artikel plaatst die vragen tegen de achtergrond van Erika Fischer-Lichtes discours over het lichaam van de performer, Arthur Danto’s kunstfilosofische beschouwing van minimal art en Erving Goffmans Frame Analysis. Door deze kunsttheoretische inzichten te verbinden met Atelier, zal dit artikel de diepere inzet van het theaterwetenschappelijk onderzoek uit de voorstelling aan de oppervlakte brengen.\",\"PeriodicalId\":42888,\"journal\":{\"name\":\"Studia et Documenta\",\"volume\":\"22 1\",\"pages\":\"\"},\"PeriodicalIF\":0.1000,\"publicationDate\":\"2020-06-30\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"Studia et Documenta\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.21825/documenta.81907\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"0\",\"JCRName\":\"RELIGION\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Studia et Documenta","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.21825/documenta.81907","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"0","JCRName":"RELIGION","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
摘要
“Atelier”(Damiaan De Schrijver, Matthias De Koning en Peter Vanden Eede, 2017)是由ARIA研究小组于2018年10月举办的“创造时间和空间(并成为人类)”研讨会的主题。虽然研讨会从制度的角度来探讨工作室,但本文采用了艺术理论的观点。在工作室里,戏剧场景充当了一个工作场所,一个实验室,一个字面上的“工作室”,演员们在这里对艺术的本质进行戏剧研究。因此,创作者讽刺地揭示了艺术形式的一些基本组成部分。他们揭示了戏剧创作过程的基本原理,以及身体、物体和观众在戏剧框架内的状态:演员如何在人物和身体之间移动?一个小便池,一旦放在舞台上,怎么可能变成一件艺术品呢?观众的存在有多大声?本文将这些问题置于Erika Fischer-Lichtes关于表演者身体的论述、Arthur Danto对极简艺术的艺术哲学思考和继承goffman框架分析的背景下。通过将这些艺术理论见解与工作室联系起来,本文将把戏剧科学研究的更深层次的承诺带到表面。
Het Atelier doorzocht. Theater op het kruispunt met beeldende kunst
De voorstelling Atelier (Damiaan De Schrijver, Matthias De Koning en Peter Vanden Eede, 2017) was de aanleiding voor het symposium ‘Time and Space to Create (and to Be Human)’, georganiseerd door onderzoeksgroep ARIA in oktober 2018. Waar het symposium Atelier benaderde vanuit institutioneel oogpunt, kiest dit artikel voor een kunsttheoretische bril. In Atelier fungeert de theaterscène immers als werkplek, laboratorium, een letterlijk ‘atelier’ waarin de acteurs een theatraal onderzoek voeren rond de aard van kunst. Zo onthullen de makers op ironische wijze enkele fundamentele componenten van de kunstvorm. Ze brengen vragen aan het licht over de beginselen van het creatieproces eigen aan theater, en naar het statuut van het lichaam, object en toeschouwer binnen dat theatraal kader: Hoe beweegt een acteur zich tussen personage en lichaam? Hoe komt het dat een urinoir, eens op het podium geplaatst, zich kan ontpoppen tot een kunstwerk? Hoe (on)misbaar is de aanwezigheid van een toeschouwer? Dit artikel plaatst die vragen tegen de achtergrond van Erika Fischer-Lichtes discours over het lichaam van de performer, Arthur Danto’s kunstfilosofische beschouwing van minimal art en Erving Goffmans Frame Analysis. Door deze kunsttheoretische inzichten te verbinden met Atelier, zal dit artikel de diepere inzet van het theaterwetenschappelijk onderzoek uit de voorstelling aan de oppervlakte brengen.